30.11.03

- Fyrsti sunnudagur í aðventu -

Ég komst ekki yfir helminginn af því sem ég var búin að ætla mér að gera um helgina. Sennilega vegna þess að alltof mörg atriði voru á listanum og skipti þeim ekki jafnt yfir báða dagana. Eitthvað hef ég þó náð að gera því það seig svo mikill þreytubjúgur á mig að ég ákvað að forða giftingahringnum af fingrinum á meðan ég gæti og áður en hann sykki á kaf. En þótt ég sé með hringinn í keðju um hálsinn þessa stundina finnst mér ég vera hálfnakin.

Feðgarnir fóru í sund eftir að strákarnir voru búnir á fótboltaæfingu og komu þreyttir, svangir en mjög ánægðir heim um hálfsex. Sem betur fer hafði ég búið svo um hnútana að maturinn var til fyrir sex. Núna ætlum við mæðginin að drífa okkur í að fylla jólaklukkustrenginn, sem ég saumaði út þegar strákarnir voru á þriðja árinu, af glitrandi álpappírsmiðum.

29.11.03

- Klipping og stígvélakaup -

Um hálffimm í gær hittumst við fjölskyldan á Hárhorninu hjá tengdapabba systur minnar. Hann sér um að klippa alla strákana en í gær voru það bara kollarnir á tvíburunum. Þeir voru að verða nokkuð lubbalegir og því ágætt að ljúka þessu af. Davíð Steinn var á undan í stólinn en Oddur Smári sagði samt strax frá því að hann langaði til að safna svona skotti. Torfi spurði þá þann fyrr nefnda hvort hann vildi líka skott. - "Nei!" Það tók ekki ýkja langan tíma að klippa strákana og Oddur Smári er nú með þetta fína skott og spyr reglulega hvort það hafi ekki vaxið aðeins.

Eftir klippinguna lá leið okkar í Hagkaup í Skeifunni. Aðal tilgangurinn var að kaupa ný stígvél á Davíð Stein. Strákarnir eru vanir að hverfa inn í barnahornið og horfa á kvikmynd en í þetta sinn komu þeir báðir með okkur og fengu alls konar smakk á hringferðinni um búðina. Þarna hitti ég svo æskuvinkonu mína og þá fyrstu sem ég eignaðist á lífsleiðinni. Ég kynntist henni sumarið 1974 þegar við systur vorum í pössun í rúman mánuð hér í Reykjavík hjá vinafólki foreldra okkar.

Tvíburarnir fengu að horfa á Disneymyndina að venju. Davíð las textann fyrir þá en ég notaði tímann í ýmislegt. Eftir að strákarnir voru farnir að sofa kom Davíð tölvunni fyrir í tölvuskápnum og horfði svo á mynd tvö með mér. Tölvan var tengd í morgun og þriðji hlutinn af hillusamstæðunni sem amma átti var loksins sameinaður hinum tveimur. Það líður ekki á löngu þar til verður orðið stofulegt í stofunni hjá okkur.


28.11.03

- Tölvuskápurinn -

Pabbi var í bænum í gær að sinna ýmsum erindum. Hann beið fyrir utan er mamma setti okkur strákana út um hálffimm. Hann var hinn rólegasti og þegar við mæðginin vorum búin að skreppa í Fiskbúð Einars hitaði ég vatn í te. Þegar Davíð kom heim um sex-leytið og við vorum búin að borða sagði pabbi allt í einu við manninn minn: -"Er hægt að nota mig eitthvað?" Já, kannski sagði Davíð og áður en ég vissi af voru þeir farnir að setja saman tölvuskápinn sem við fengum í hús sl. laugardag. Það vildi líka svo vel til að pabbi var með fullt af nýtilegum verkfærum með sér.... Þessi skápasamsetning tók þá næstum fimm tíma!

27.11.03

- Eitt og annað -

Ingvi mágur kom í land í gær og lét mig vita rétt fyrir fjögur að hann gæti og myndi sækja dóttur sína. Helga systir sótti strákana fyrir mig úr fótboltanum svo ég labbaði eiginlega beint heim (með stutta viðkomu í Tiger á Laugaveginum). Tvíburarnir drifu sig fljótlega í að læra heima og Davíð Steinn tók sig til og las aukalestur í klukkutíma. Öflugur drengurinn! Hann las upphátt inni í eldhúsi hjá mér og kvöldmaturinn beið tilbúinn á eldavélinni tuttugu mínútum áður en hann var búinn með klukkutímann. Þetta varð til þess að Davíð náði að borða kvöldmat með okkur. Hann sá svo um að undirbúa bað fyrir strákana á meðan ég renndi á könnuna. Ég stalst til að drekka einn lítinn bolla af kaffi með manninum mínum. Ég var ekki að stelast vegna tímaleysis heldur vegna þess að ég vissi að ég myndi fá mér einn bolla í kóræfingarhléinu. Þessa dagana er ég með bjúg og stór þáttur í að halda honum í lágmarki er að passa sig á kaffinu, því miður...

Já, það var kóræfing í gærkvöldi. Ég skemmti mér mjög vel og tveir tímar voru ekki lengi að líða í góðum félagsskap og syngjandi jólasálma og fleira.

Ömmubróðir minn er allur að hressast aftur og er ég fegin að fá að "eiga" hann aðeins lengur að...

26.11.03

- Jólakortagerð -

Ég var mætt til "tvíburahálfsystur" minnar fyrir klukkan átta í gærkvöldi. Við erum búnar að komast að því að okkur gengur mun betur í jólakortagerðinni ef við erum saman í henni. Þriðjudagskvöldið í síðustu viku féll niður af óviðráðanlegum orsökum en við bættum okkur það sannarlega upp í gær. Tíminn var bara alltof fljótur að líða. Sonja setti jóladiska í geislaspilarann, renndi kaffi á könnuna og einhvern tímann í miðju kafi gerðum við pásu og fengum okkur mandarínur. Semsagt mikil jólastemming, sungið, föndrað og spjallað.

Það sem hrekkur upp úr börnunum (eitt dæmi)
-"Ég svara engum spurningum á fastandi maga!", sagði Davíð Steinn er hann var nýsestur við kvöldmatarborðið hjá Helgu systur í gærkvöldi.

Og aðeins af Huldu frænku
Í fyrradag fór ég í smá leik við frænku mína, lét hana benda mér á hvar hitt og þetta væri á líkamanum hennar. Þegar ég svo spurði hvar olnbogarnir væru benti hún á hnén á sér. -"Nei, sagði ég þetta eru hnén. Sú stutta var ekki lengi að svara fyrir sig: -"Þú áttir að spyrja hvar hnén væru!". Ó, röng spurning, he he. Stuttu seinna benti hún svo á olnbogana á sér þegar ég spurði hana hvar hnén væru. (Aftur röng spurning....)

25.11.03

- Afmælisbörn dagsins -

Í dag eru tvíburarnir Ásta Bergrún og Snorri Örn 7 ára. Í dag er líka Björk Valdimarsdóttir (ein kórsystir mín úr kór FSu. á sínum tíma) árinu eldri.
- Stjarna vikunnar -

Hulda frænka er stjarna vikunnar á Kroppakoti. Þetta er jafnframt síðasta vikan hennar á deildinni. Í næstu viku byrjar hún á elstu deildinni Efra-koti. Þegar ég sótti skvísuna á leikskólann í gær var hún með stjörnu í barminum. Það var líka búið að líma myndir af henni og fjölskyldunni inn í stóra stjörnu, skrifa hennar eigin orð við hverja mynd og hengja stjörnuna upp á stjörnuvegginn við hlið fyrri stjarna.

24.11.03

- Tvöfaldur dómsdagur - (...eða tvær messur á einum degi...)

Í gær var síðasti sunnudagur í kirkjuárinu. Barnakór (af eldra og yngra stigi) sungu við messuna og skírn í Hallgrímskirkju. Ég var mætt með tvíburana upp í kirkju á æfingu um hálftíu og hjálpaði þeim að finna og klæða sig í kórkyrtlana sína. Skrapp svo heim aftur fljótlega og athugaði hvort ekki væri hægt að vekja Davíð. Það var nú frekar erfitt og svo kom í ljós að hann vildi frekar nota tímann til að vinna. Messan byrjaði klukkan ellefu og Krakkarnir stóðu sig mjög vel. Þau yngri fengu svo að fara fram í sunnudagaskólann rétt fyrir prédikun.

Eftir hádegishressingu setti ég strákamálin í hendurnar á Davíð. Hann tók að sér að fara með þá á fótboltaæfingu og skutla þeim svo í afmælisveislu til eins bekkjarbróður þeirra.

Ég fékk mér gönguferð upp í kirkju Óháða safnaðarins til að hlýða á Þjóðlagamessu, fylgjast með og læra af kórnum. Þetta var bara mjög notaleg stund og ég held að það verði bara ágætt þegar ég fer að syngja í messum sjálf.

Fljótlega eftir að ég kom heim var orðið ljóst að Davíð ætlaði að reyna að nota tímann og vinna heima. Ég tók því bílinn traustataki og skrapp í heimsókn til ömmubróður míns. Hann svaf þennan stutta tíma sem ég var hjá honum. Honum hrakaði aðeins þarna fyrir helgina en það kemur ekki í ljós fyrr en í vikulokin hvort hann á eftir að ná sér aftur.


22.11.03

- Strákapör -

Það sem þessum drengjum dettur í hug að gera. Eftirfarandi prakkarastrik er reyndar nokkuð skondið. Þegar ég kom heim úr verslunarleiðangri seinni partinn í dag voru strákarnir fyrir utan að leika sér. Ég tók eftir því að Oddur Smári var húfulaus og þegar ég innti hann eftir því hvarf Davíð Steinn...
- "Davíð Steinn var að kasta henni og hún festist hátt uppi á veggnum á húsinu hennar Birtu!"

Og viti menn, húfan var örugglega í svona 4 m hæð á veggnum og það tók Davíð a.m.k. 10 tilraunir að ná henni niður með því að kasta upp hluta af kústskafti og reyna að hitta í húfuna. Reyndar var Davíð Steinn ekki einn um að kasta húfunni því Oddur Smári sagði að húfan hans hefði ekki fests svona hátt uppi þegar hann kastaði henni. Undarlegir leikir sem krökkum dettur í hug! Sjálf er ég frekar svekkt yfir því að hafa fallið á foreldraprófinu (brást reið við með skammarræðu), ekki í fyrsta skipti svo sem en vonandi næ ég tökum á þessu fyrr en síðar!!!
- Tölvuskápur og Kardimommubærinn -

Davíð safnaði okkur fjölskyldunni saman upp úr fjögur í gær. Svo lá leiðin í TM-húsgöng þar sem við skoðuðum stórglæsilegan tölvuskáp (nú skal verða hægt að loka tölvuna inni þau fáu skipti sem hún er ekki notuð). Þessi skápur reyndist samt fremur óhentugur svo næst lá leiðin í Valhúsgöng. Þar var mun rýmri og hentugri skápur (samkvæmt mælingum Davíðs). Eftir smá umhugsun ákváðum við að skella okkur á þennan. Það skal tekið fram að þessi tölvuskápur er afmælis og jólagjöf frá foreldrum hans og fjölskyldu minni. Góð gjöf það! Að þessum viðskiptum lokum ákváðum við að halda upp á þetta með því að fá okkur að borða á NINGS.

Eftir matinn fórum við beint í Hlíðaskóla en þangað var okkur boðið til að sjá leikrit 5. SI sem Kolfinna, systir tvíburanna í Skaftahlíðinni, leikur í. Reyndar þekktum við einn bekkjarbróður hennar Tryggva Geir en hann er hálfbróðir Ingva mágs míns. Og heimurinn var enn minni því ég þekkti foreldra annars bekkjarbróður. Móðir hans söng með mér í kór FSu og faðir hans var bekkjarbróðir minn í KHÍ. En leikritið sem krakkarnir sýndu okkur var byggt að mestu á Kardimommubænum með smá innskoti úr Dýrunum úr Hálsaskógi (sunginn var söngur Hérastubbs bakara). Krakkarnir stóðu sig mjög vel og var þetta hin besta skemmtun.

21.11.03

- Af Oddi Smára -

Þegar Oddur Smári kom fram í gærmorgun kvartaði hann sáran yfir því að pabbi hans hafði sent hann í rúmið snemma og án þess að fá hressingu. Þegar ég innti drenginn eftir því hvort hann hefði verið eitthvað óþægur viðurkenndi hann að hafa logið að pabba sínum en þóttist samt ekki muna hverju hann hefði logið. (Reyndar skipti það heldur ekki máli.) Ég sagði við strákinn að pabbi hefði haft rétt fyrir sér, það er ljótt að ljúga. Davíð sagði mér svo frá viðskiptum þeirra feðga í gærkvöldi. Oddur Smári var eitthvað að tuskast í bróður sínum og hætti ekki þótt Davíð Steinn bæði hann um það. Þegar Davíð var búin að heyra hvað nafni hans hafði að segja kallaði hann Odd til sín. Hann vildi bara ekki kannast við að hafa verið að gera neitt og þegar pabbi hans spurði hann hvort Davíð Steinn hefði verið að ljúga kom hik á stráksa en sagði svo það ekki vera, þeir væru báðir að segja satt (Davíð tók eftir að Oddur var búinn að setja upp prakkara svipinn sinn og spurði hann í þaula). Oddur gafst upp og sagði: -" Ohhh, komst upp um mig." Fyrir þessa yfirsjón var hann sendur beina leið í rúmið. Davíð heyrði drenginn tauta við sjálfan sig: -"Þetta er alltof mikil refsing. Það á bara að setja mann í skammakrókinn..."
- Dagarnir styttast -

Það er dimmt þegar ég geng til vinnu og það er farið að skyggja aftur þegar ég stimla mig út...

Seinni partinn í gær fékk ég þær fréttir að ömmubróðir minn hefði hnigið niður á uppáhalds kaffihúsinu sínu. Hann var á gjörgæslu í nótt, meðvitundarlaus en í "jafnvægi". Rétt áðan var mamma að hringja og láta mig vita að hann væri vaknaður aftur, hefði ekki lamast en hafði mestar áhyggjur af því að hann hefði dottið í það af því hann vissi ekki hvar hann var og hvernig hann hafði komist þangað.

20.11.03

- Kjötsúpa og kóræfing -

Við frænkurnar komum við í BÓNUS á leiðinni heim til mín í gær. Mig vantaði hvítkál og steinselju (og reyndar örfáa aðra hluti) til að eiga allt til í kjötsúpugerð. Kvöldið áður hafði ég tekið út nokkra súpukjötbita því Helga systir talaði um að ég yrði að fitusnyrta kjötið. Við Hulda komum heim rétt á undan Helgu og strákunum. Ég var byrjuð að atast í eldhúsinu og byrjaði á því að skera mig í einn fingurinn. ("Nú, nú",hugsaði ég "þetta byrjar vel og verður líklega hin besta súpa...) Súpan var tilbúin rétt um sex. Mér fannst hún eitthvað bragðlítil og kryddaði með smá cayanne-pipar. En þetta hitti alla vega beint í mark. Hulda fékk sér tvisvar á diskinn og spurði svo "hvort hún mætti súpa vatnið úr skálinni..."

Þegar barnaefnið var búið í sjónvarpinu lét ég renna í bað fyrir strákana. Davíð kom heim mátulega til að aðstoða þá við að þvo sér. Ég slakaði á og bjó mig undir mæta á kóræfingu. Kvennaraddirnar æfðu einar fyrsta hálftímann. Í lok æfingarinnar fengum við nýliðarnir að fylgjast með hinum fara yfir n.k. messu, Þjóðlagamessu. Við vorum líka hvött til að mæta líka í messuna n.k. sunnudag svo það verður nóg að sýsla hjá mér þann daginn. Strákarnir eru nefnilega að syngja með barnakórnum í messu í Hallgrímskirkju á sunnudagsmorguninn..."

Og í morgun spurði Oddur Smári afhverju þeir bræður hefðu ekki fengið að gera krossgátur í gærkvöldi!

19.11.03

- Heimsókn á Barnaspítala Hringsins - og fleira

Fékk leyfi til að stinga snemma af og var komin upp í Hallgrímskirkju rúmlega þrjú. Þegar allir "söngfuglarnir" voru mættir var lagt af stað með kórstjórann í farabroddi og við vorum tvær mömmur aftast. Vorum enga stund að rölta þetta og það ver vel tekið á móti krökkunum á Barnaspítala Hringsins. Sungin voru nokkur lög, m.a. eitt sem þau eru nýbyrjuð að æfa og tókst þetta glimrandi vel hjá þeim. Eftir sönginn var boðið upp á djús og kex en elstu stelpurnar þurftu að drífa sig á leiklistaræfingu (nóg að gera hjá þessu unga fólki).

Við mæðginin vorum komin á Grettisgötuna á undan mæðgunum. Helga systir var í foreldraviðtali í leikskólanum. Hulda er að færast yfir á elstu deildina um mánaðamótin. Strákarnir voru búnir að lesa og læra fyrir hálfsex, voru m.a. að finna x-orð í íslensku-bókina. Davíð var á fundi og þar sem ég var ekki viss um að sá fundur yrði búinn fyrir sex talaði ég við strákana um að labba heim. Þeim fannst það mikið í lagi en ég náði þeim ekki af stað fyrr en allt barnaefni var búið í sjónvarpinu. Við systur notuðum tækifærið og spjölluðum saman í rólegheitunum yfir kaffibolla. Rétt fyrir sjö lögðum við strákarnir í hann og komumst alla leið niður á Snorrabraut en þá renndi Davíð upp að okkur og bauð okkur far síðasta spölinn...

Um síðustu helgi fann ég þrælsniðugt krossgátublað sem heitir Þrautakóngur. Ég leit í það og datt strax í hug að þetta gæti verið eitthvað fyrir strákana og keypti blaðið. Þegar guttarnir voru búnir að fá hressingu og háttaðir spurði ég hvort þeir vildu prófa að gera krossgátu. Jú, þeir vildu það og fannst þetta bara mjög gaman. Þeir voru aðeins áttavilltir í byrjun með í hvaða átt (niður eða til vinstri) átti að skrifa orðin en þeir voru samt ekki lengi að leysa gátuna, vildu helst fá að gera aðra krossgátu. Ég er ánægð með það!!!

18.11.03

- Morgunstund gefur gull í mund -

Rétt fyrir háttinn í gær spurði Davíð Steinn mig hvenær við myndum byrja að telja niður dagana til jóla. Tvíburarnir rífa sig alltaf á fætur um sjö til að geta borðað morgunmat með mér. Þar sem ég hafði útbúið skólanestið þeirra í gærkvöldi hafði ég góðan tíma til að setjast niður með þeim og spjalla. Vorum m.a. að spjalla um ár aldur og ártöl. Þegar ég sagði þeim að ég hefði verið sex ára árið 1974 spurði Davíð Steinn: - "Réði þá danski kóngurinn yfir þér?"

17.11.03

- Þeytingur og fleira -

Skrapp aðeins út í hádeginu og fékk mér svona hálftíma göngu við aðra konu. Mamma hringdi svo í mig um hálftvö og spurði hvort ég væri ekki með lykla af Grettisgötunni. Hún var að koma frá Akureyri, skutlaðist með dót á Grettisgötuna og læsti svo alla lykla inni, þar með talið bíllyklana. Ég fékk að skreppa frá og bjarga málunum. Var ekki nema um átta mínútur að "skokka" þetta (er orðin svo létt á mér aftur). Um fjögur sótti ég Huldu frænku á leikskólann, saman röltum við heim til hennar að ná í kerruna og svo brunaði ég með hana næstum beint á Hrefnugötuna. (Kom aðeins við í hraðbanka.)

Það hefur áður komið fram að Hulda hreinlega elskar bleikan lit. Hún vill helst vera bleik-klædd frá toppi til táar og er það líka oftast. Nú er búinn að bætast við "dásamlega bleikur trefill" sem er prjónaður í sama stíl og dulan sem langamma hennar heitin í föðurætt prjónaði handa henni áður en hún fæddist. Þetta átti víst að vera dúkkuteppi en sú stutta var ekki gömul þegar hún tók ástfóstri við þessa bleiku dulu sem í dag er ekkert orðin nema samanvöðlaðir nokkrir garnspottar. Eftirfarandi samtal áttum við frænkur svo eftir að við komum á heim Hrefnugötuna:

H. -"Anna frænka, hver er uppáhalds liturinn þinn?"
Ég. -"Grænn!"
H. -"Líka bleikur?"
Ég. -"Nei, en kannski rauður líka."
H. -"En þú átt dásamlega bleikt handklæði!"
Ég. -"Já, þetta er uppáhalds handklæðið mitt."
H. -"Ég ætla að knúsa handklæðið þitt. Aaaaaa..."

16.11.03

- Samtal yfir borðhaldi -

Í hádeginu í gær hafði ég smálúðu. Davíð var að vinna svo við mæðginin vorum bara þrjú. Sem við erum að byrjuð á kræsingunum segi ég ég allt í einu:
-"Vitið þið strákar að lúða var uppáhalds maturinn hennar langömmu ykkar?!!!"
D.S.: -"Langamma var ótrúlega góð við okkur!"
Ég: -"Já, henni þótti líka mjög vænt um ykkur!"
D.S.: -"En svo breyttist lífið..."

Það eru tvö og hálft ár síðan amma dó en þeir muna mjög vel eftir henni og mörgu af því sem hún gerði fyrir þá.

15.11.03

- Fyrsta flautukennslustundin og fleira -

Stuttu fyrir fjögur í gær sá maðurinn minn fram á að hann kæmist ekki frá til að sækja strákana. Þar sem hann sjálfur er alltaf á bílnum varð hann einhvern veginn að redda málunum og ég treysti því. Það tók mig rétt tæpar tuttugu mínútur að arka beina leið heim og var ég rétt búin að hengja af mér þegar dyrabjallan hringdi. Strákarnir voru komnir heim og hafði Gummi "frændi" bjargað málunum.

Hafði lofað drengjunum að strax og við værum komin heim myndi blokkflautu-kennslan byrja. (Fékk þó leyfi til að skreppa út í Fiskbúð Einars fyrst). En svo rann upp hin langþráða stund (Oddur er nefnilega búinn að bíða alveg síðan það komst til tals að kaupa flautur). Þeir ákváðu að hafa þetta þannig að annar fengi að leika sér í tölvunni á meðan hinn væri að læra og æfa sig á flautuna. En endirinn varð samt sá að þeir voru báðir að spila í einu. Það kom mér svolítið á óvart að fingurnir voru meira að flækjast á Davíð Steini til að byrja með en hann náði samt hreinni tón ef eitthvað er. Strax klukkan átta í morgun spurði Oddur Smári mig hvort hann mætti æfa sig á flautuna.. Já, áhuginn er svo sannarlega fyrir hendi og nú verð athuga með fleiri nótur. Þessar sem við fengum lánaðar úr Skaftahlíðinni duga bara í fyrstu tvö til þrjú skiptin.

Sjálf var ég átta ára þegar ég byrjaði að læra á blokkflautu í Tónlistaskóla Rangæinga. Lærði í tvo vetur en hætti svo næstum í tónlistarskólanum (þrjóskan í mér, lenti aðeins upp á kant við kennarann vorið sem ég var að klára níu ára bekk. Ég hélt að ég væri að missa af sundrútunni en hún vildi æfa einu sinni enn og einu sinni enn....). Haustið eftir byrjaði ég að læra á orgel. (inn á milli og í gegnum tíðina hef ég þó stöku sinnum gripið í flautuna).

14.11.03

- Ég veit varla hvar ég á að byrja -

Helga systir sá um matinn í gær. Strákarnir komu tveir og einn af kóræfingu á Grettisgötuna. Það er hálgert stríð á milli bræðranna. Sl. þriðjudag biðu Oddur og Bjössi eftir Davíð Steini en svo hljóp sá síðast nefndi á undan þeim. Það féll ekki í kramið hjá Oddi og í gær beið hann ekki eftir bróður sínum. Þeir Bjössi voru sestir við að læra þegar Davíð Steinn kom loksins. Hann var frekar sár og beygði af, sagðist hafa þurft að snúa við og sækja töskuna sína og kvartaði í fótunum. Sennilega tók ég ekki rétt á þessu máli eða skrapp of fljótt frá (þurfti að ná í nokkrar nauðsynjar í BÓNUS) áður en allir voru búnir að jafna sig. Ég var ekki mikið meira en tíu mínútur en það var allt í háalofti á milli bræðranna og Bjössi vissi ekki alveg hvernig hann átti að vera...

En ég ætla frekar að segja aðeins frá tónleikunum sem ég fór á í gærkvöldi. Þar er af nógu að taka og mun varla fara að greina frá öllum smáatriðunum, (eða hvað, mér hættir oft til að vera of nákvæm). Þetta voru styrktartónleikar sem Lionsklúbburinn Fjörgyn sá um til styrktar BUGL. Allir þeir sem stóðu að þessu og allir listamennirnir sem komu fram gáfu vinnu sína. Ég tók eftir því að langflestir tónleikagestir voru óvanalega stundvísir. Þegar ég kom að kirkjunni (um hálfátta) voru öll möguleg og ómöguleg bílastæði í grenndinni upptekin. Fékk þó stæði við Foldaskóla og sæti aftarlega í kirkjunni.

Um átta hófust tónleikarnir með ávarpi séra Vigfús Þórs Árnasonar. Hann gaf svo boltann til Felix Bergssonar sem var kynnir kvöldsins og stóð sig mjög vel. Og það gerðu líka allir þeir listamenn sem komu fram. Eitt af því fáa sem var hægt að finna að (fyrir okkur sem sátum aftast) var að söngkonan Anna Sigríður Helgadóttir notaði ekki hljóðnema þegar hún söng sín tvö lög og svo hefði líka alveg verið óhætt að sleppa hléinu sem var gert á milli áttunda og níunda atriðis (af 13). Kirkjan var full af fólki, það kom fram að seldir voru nákvæmlega 1.125 miðar enda þurfti að bæta við sætum og notast við garðstóla. Þessir tveir og hálfi tími (með hléi) liðu undra fljótt enda leiddist manni ekki. Ég ætla alls ekki að gera upp á milli allra þeir sem komu fram en verð samt að minnast á Gospelkór Reykjavíkur. Ég væri alveg til í að prófa að syngja í svona kór. Helga Vilborg kórstjóri barnakórs Hallgrímskirkju syngur með honum og í einu laginu sá hún um einsönginn. Þvílík rödd sem stúlkan hefur!!! Til að ljúka loksins máli mínu vil ég endilega láta það koma fram að mér fannst ég fá heilmikið fyrir fimmtánhundruð krónurnar sem ég gaf fyrir miðann á tónleikana.

13.11.03

- Langar göngur og kórmátun -

Viðraði mig í hádeginu í gær enda var veðrið til þess. Náði að kíkja aðeins á Dagbjörtu og Magneu sem taka á móti aðstandendum ungra barna í opnu húsi einu sinni í viku í Hallgrímskirkju. Þar var ég reglulegur gestur í næstum sex ár og var mjög gott að eiga þarna athvarf.

Rétt um fjögur setti ég svo í fluggírinn og arkaði allaleið í Valsheimilið (var aðeins um tuttugu mínútur á leiðinni) þar sem strákarnir voru rétt að ljúka við æfingu. Mér skilst að Oddur hafi haldið ró sinni allan tímann. Hann var nú líka rólegur í tíðinni í fataklefanum og ég hélt reyndar á tímabili að við myndum aldrei komast heim. En þangað komum við upp úr klukkan fimm og voru báðir drengirnir búinir að hespa heimanáminu af fyrir sex.

Þótt ekki sé langt að fara á kóræfingar (í Kirkju Óháðasafnaðarins) þá var ég alveg búin að fá nóg af göngu um daginn og fór á bílnum. Ég fékk mjög góðar móttökur og virtist alveg smella inn í hópinn. Kvennaraddirnar áttu að byrja æfingu en einn kórfélagi minn úr Landsbankakórnum mætti samt um hálfníu til að taka á móti mér. Svei, mér þá, röddin mín er aftur búin að finna sér starfsvettvang og það er vel!

12.11.03

- Sitt lítið af hinu og þessu í góðum graut -

Jæja, það er loksins komið að mér að drífa mig út á kvöldin. Og þá munar ekki um útstáelsið. Í gærkvöldi heimsótti ég "tvíburahálfsystur" mína því við vorum búnar að ákveða jólakortagerð saman. Ég var mætt rétt fyrir klukkan átta og ætlaði að vera komin heim vel fyrir miðnætti (passa augað sem reyndar er á góðum batavegi...). Sonja setti m.a. jóladisk í græjurnar og við gleymdum gjörsamlega tímanum í föndrinu, léttu spjalli og kaffidrykkju (reyndi samt að passa þambið). Þegar við litum næst á klukkuna var hún að ganga ellefu og við vorum með það á hreinu að klukkan væri eitthvað snargalin. Við vorum fullvissar um að við vorum bara búnar að sitja og föndra í svona klukkutíma. Ég rétt náði að koma heim áður en klukkan sló tólf á miðnætti en það er ekki þar með sagt að ég hafi sofnað alveg strax...

Í kvöld ætla ég svo að máta nýjan kór og segi líklega betur frá því næst þegar ég blogga. Svo er ég búin að kaupa mér miða á styrktartónleika sem fara fram í Grafarvogskirkju n.k. fimmtudagskvöld. Semsagt þrjú kvöld í röð, ég ætti að verða sæmilega endurnærð og ná að jafna mig á nýliðinni vinnutörn Davíðs.

Davíð Steinn er mun samviskusamari með heimanámið heldur en bróðir hans. Ég vil alls ekki þrýsta á Odd Smára og hann kemur sér alltaf að verki á endanum því hann vill ekki skila ókláruðum verkefnum í skólann. Oddur hefur hins vegar brennandi áhuga á því að æfa sig einn fyrir hljómsveita-gjörninginn. Þá vill hann helst vera á flautunni (í takt við skemmtarann) og er farinn að ná þokkalegum tónum á hana. Ég þarf að drífa mig í að huga að nótum fyrir þá og kenna þeim að lesa þær og spila...

10.11.03

- Alltaf í boltanum -

Oddur Smári varð alveg brjálaður á æfingu sl. sunnudag. Þeir bræður voru að keppa hvor í sínu liðinu og þar sem það voru bara þrír í liðinu hans Davíðs Steins var Benni þjálfari með því liði. Svo gerist það í hita leiksins að markvörðurinn fer í fæturnar á Davíð Steini þegar sá síðarnefndi er að komast í færi og það er dæmt víti. Davíð Steinn skorar úr vítinu og urðu þetta úrslit þessa leiks. Um leið og flautað var af brjálaðist Oddur, "Þetta er ósanngjarnt! Það var ekkert víti hann hljóp bara á markvörðinn og lét sig detta..." Benni varð að setjast niður hjá honum og tala hann til en stráksi var enn að tuða um þetta eftir æfinguna og var þar af leiðandi langsíðastur að klæða sig. Hann er reyndar alltaf seinn því hann þarf yfirleitt að tala svo mikið....

9.11.03

- Smá svekkelsi -

Afleiðingar augnlokaaðgerðarinnar, vinnutörn Davíðs og smá misskilningur olli því að ég missti af kórpartýi Landsbankakórsins. Ég var búin að vita af þessu í rúmar þrjár vikur og ákveðin í að fara út að borða og í karaokí laugardagskvöldið 8. nóvember, taldi dagana á tímabili og svo þurrkaðist þetta út úr minninu á ögurstundu. Jæja, augað er enn að pirra mig en hárunum sem mér finnst vera í því fækkar óðum.

Annars var stofnuð hljómsveit hér seinni partinn í gær. Strákarnir höfðu boðið inn til sín Birtu og sex ára snáða, Jökli eftir að hafa verið úti með þeim síðar nefnda og rignt niður í tæpa tvo tíma í gær. Hugmyndin að hljómsveitinni kom reyndar ekki fyrr en Jökull var farinn því fram að því voru þau að leika sér í allt öðru.

Draugabandið DBO leikur á skemmtarann, blokkflautu og vasaljós og virkar best að æfingar og tónleikar fari fram í myrkri. En í þessum skrifuðum orðum eru þau engu að síður byrjuð æfingar á fullu og að prufa að skipta með sér hljóðfærunum. Vasaljósið sér um að lýsa upp draugana sem þau bjuggu til í gær.

Davíð komst heim á áttunda tímanum í gærkvöldi og þurfti ekki að fara aftur fyrr en klukkan níu í morgun. Ég var með heimabakaða pizzu í matinn. Hafði byggmjöl og heilhveiti í botninum, ofan á smurði ég tomato paste að venju og var svo með afgang af bygggrjónum, rækjur, túnfisk, lauk, gulrætur, blóm- og spergilkál ofaná. Ofan á allt saman setti ég nokkrar sneiðar af Gotta osti. Ég hef sjaldan séð Davíð Stein borða eins mikið, hann bað tvisvar um ábót. Ein pizza var nóg fyrir okkur öll en hún kláraðist alveg upp til agna.

Til stóð að fara í messu í morgun en annar drengurinn setti sig á móti því. Þeir vöknuðu líka óvanalega seint eða um hálftíu og eins og fyrr segir er augað enn að pirra mig. Mig grunar reyndar líka að sá sem stakk upp á kirkjuferðinni hafi borið hag Tóta fyrir brjósti, en bangsinn fær kannski að fara á knattspyrnuæfingu í staðinn...

8.11.03

- Eineyg - ...í gær allavega...

Sl. fimmtudag hljóp ég upp í Hallgrímskirkju um fjögur. Hafði brýnt fyrir drengjunum að bíða eftir mér ef ég væri ekki komin áður en kóræfingunni lyki. Ég kom alveg mátulega því það tekur alltaf smá tíma að klæða sig, taka sig saman og koma sér út. Það fyrsta sem Oddur Smári tilkynnti mér var að Tóti væri með honum og yrði í heimsókn um helgina. Bjössi annar tvíburinn "hennar mömmu" er líka byrjaður í kórnum og kom hann með okkur heim. Heima fengu allir strákarnir vatnssopa og svo setti ég þeim fyrir. Davíð Steinn fékk að lesa fyrir Tóta, Oddur Smári vann í heima- og aukastærðfræðinni í eldhúsinu og Bjössi sat einnig við eldhúsborðið og lauk við öll skriflegu verkefnin sín. Þar á meðal átti ég að velja nokkur erfið orð fyrir hann til að skrifa niður. Þegar sá fyrst nefndi hafði lokið lestrinum vann hann heimastærðfræðina sína inni í stofu. Strákarnir fengu svo að leika sér milli fimm og sex en þá var Bjössi sóttur.

Á meðan tvíburarnir horfðu á barnaefnið gerði ég tilraunir í eldhúsinu og studdist við uppskrift sem ég fann á link á á heimasíðu nöfnu minnar: "Einfaldur...". Ég fór nú ekki alveg eftir leiðbeiningunum í þetta sinn en þótt ég væri ánægð með útkomuna ætla ég að fara nákvæmar eftir uppskriftinni næst...

Davíð rétt skrapp heim í mat um átta og stoppaði í tæpan hálftím. Hann kom heim aftur um fimm á föstudagsmorguninn. Hann svaf í innan við þrjá tíma og spurði mig þá hvort ég treysti mér ekki til að hafa bara bílinn, keyra mig sjálf úr aðgerðinni og sækja strákana svo í skólann seinna um daginn. "Ég, get það ef ég verð!"

Skutlaði strákunum í skólann og Davíð í vinnuna. Ég átti tíma hjá augnloka-sérfræðingnum klukkan 9:20 og var mætt rétt rúmlega níu. Komst því að næstum því strax því sá sem skráður var í þann tíma var ekki kominn. Aðgerðin gekk hratt fyrir sig. Fékk dropa í augað. Sérfræðingurinn deyfði augnlokið, brenndi burt þykkildið og að lokum var sett smyrsl í augað. Þetta tók innan við tíu mínútur því ég var komin fram aftur áður en klukkan var orðin tuttugu mínútur yfir. Ský (smyrslaský) var yfir auganu og varð ég að hafa það lokað. Um leið og ég greiddi fyrir aðgerðina afhenti sérfræðingurinn mér lyfseðil því ég þyrfti að setja þetta smyrsl í augað á mér þrisvar á dag næstu dagana. Einnig var mér bent á að ég skyldi reyna að kæla svæðið strax og ég kæmi heim "Úff", hugsaði ég með mér, "hvernig skyldi svo ganga að keyra, eineygð...?". Deyfingin virkaði ennþá og ég taldi að ég hefði nægan tíma til að leysa út lyfseðilinn og koma mér heim.

Upp úr klukkan hálftíu lagði ég inn lyfseðilinn í Lyfju í Lágmúla (og komst að því að stundum borgar sig ekki að vera of þolinmóður). "Þú verður kölluð upp!" Síðan tók við endalaus bið. Skoðaði í hillurnar. Fann ýmislegt sem ég sá þörf fyrir. Stóð og beið! Settist niður og beið! Rétt fyrir tíu spurðist ég fyrir um lyfseðilinn. "Engin afgreidd lyf á Önnu í hillunni." Settist aftur og beið meira. Var alveg að missa þolinmæðina og farin að finna óþægindi fyrir auganu og augnlokinu. Ég var líka farin að sjá að allt fólkið sem kom á eftir mér inn var að fá sína lyfseðla afgreidda. Hvað var eiginlega í gangi? Ég ákvað að spyrja aftur. Jamm, í ljós kom að það hafði aldrei verið lagður inn lyfseðill á mínu nafni. Lyfseðillinn sem ég var með í fórum mínum var stílaður á manninn sem átti að vera á undan mér í aðgerðaröðinni....

Kom heim rúmlega hálfellefu með kökkinn hálsinum (en með smyrslið í fórum mínum) og orðin viðþolslaus í auganum. Kældi augað með köldum rökum klút á meðan "kælipúðar" úr Lyfju voru að kólna í frystihólfinu. Ég lagðist fyrir en gat engan veginn verið. Fljótlega hringdi ég í pabba, gerði grín að ástandinu mínu og losnaði þannig við kökkinn að mestu leyti. Eftir að hafa talað við pabba fann ég það út að það dreifði huganum að tala. Hringdi því í "tvíburahálfsystur mína". Við vorum lengi í símanum.

Sótti strákana um hálftvö og sagði þeim að þeir yrðu að vera þolinmóðir við mömmu sína. Þeir byrjuðu á að læra, Oddur reiknaði í aukareiknisbókina og Steinn las heimalestur og skrifaði tíu sagnir. Síðan leyfði ég þeim að leika sér í heimilistölvunni, "pabba-tölvu" eins og hún er oftast kölluð. Ég dreifði huganum meira og hringdi m.a. í mömmu hennar. Allan tímann hafði ég enga sinnu á því að taka inn verkjalyf við augnpirringnum, (ein lengi að fatta...)

Hafði slátur í kvöldmatinn, leyfði strákunum að horfa á Disneymyndina en las ekki fyrir þá. Fór í rúmið um leið og þeir (um tíu). Þakkaði þeim fyrir hvað þeir hefðu verið þolinmóðir við mig og duglegir að bjarga sér. "Ég bjargaði mér með einn vatnssopa eða tvo", sagði Davíð Steinn. Davíð kom heim stuttu seinna til að ná í bilinn. Hann fékk að sjá bólgið og rautt augnlokið en var svo farinn fljótlega aftur. Hann kom heim þrjú í nótt og var farinn aftur um tíu í morgun.

6.11.03

- Fimmtudagur -

Einn besti vinur minn sl. næstum tvo áratugi er árinu eldri í dag. Til hamingju með daginn Kjartan!!! Þið þurfið endilega að fara að kíkja í heimsókn og við á ykkur...

Davíð kom heim á fjórða tímanum í nótt. Þetta er orðin dágóð törn og sér svo sem ekki alveg fyrir endan á henni. Það er vonandi ekki mikið eftir allra hluta vegna. Þetta tekur sinn toll.

5.11.03

- Strákarnir komnir heim -

Við Davíð fórum austur á Eyrarbakka um leið og hann var búinn að vinna í gær. Vorum boðin í mat og komum á staðinn rúmlega sjö. Í matinn var gómsætur, ofnbakaður fiskréttur og grjónagrautur í eftirrétt. Strákarnir voru lengi að borða fiskréttinn en kláruðu skammtana sína að mestu. Þeir þökkuðu fyrir sig og sögðust ekki hafa lyst á meiru. Fimm mínútum seinna kom Oddur Smári og sagði orðrétt: - "Það drepst nú enginn af því að smakka!" Hann borðaði sinn skammt með bestu lyst. Davíð Steinn ákvað líka að smakka og það fór á sömu leið. Eftir matinn fengum við okkur smá kaffisopa. Við ætluðum eiginlega bara að stoppa stutt því bæði var skóli hjá strákunum í dag og svo þurfti Davíð að vinna meira í gærkvöldi. Heimferðin dróst þó aðeins og var klukkan farin að ganga tíu er við kvöddum. Þrátt fyrir tímann þá sofnuðu strákarnir ekkert á leiðinni í bæinn en samt sagði Davíð Steinn: -"Ég get sofnað á augabragði!"

Þeir bræður voru svolítið myglaðir er ég vakti þá korter yfir sjö í morgun. Við mæðginin urðum sammála um að í kvöld yrði farið snemma að sofa. Helga og Ingvi buðu í mat og lánaði systir mín mér bílinn til að sækja strákana úr boltanum. (Svei, mér þá það er líklega fljótlegra að sækja þá gangandi, umferðin er frekar þung milli fjögur og fimm.) Hulda frænka var komin heim er við komum. Hún er komin með gleraugun loksins og þau eru það fyrsta sem hún spyr um á morgnana. Ég verð að segja það að virkar eitthvað stærri með þau. Sú stutta var annars að prófa skæri á sér og einni dúkkunni sinni um helgina og það er spurning hvort hún ætlar að feta í fótspor föðurafa síns og föðursystur og leggja hárgreiðsluna fyrir sig í framtíðinni.

Davíð kom um hálfsjö, fékk sér að borða, skutlaði okkur mæðinunum heim og fór svo í vinnuna aftur. Hann átti ekki von á því að koma heim fyrir miðnætti.

Annars verð ég að geta þess að einn ágætur frændi minn hafði samband við mig í dag og sagðist vera orðinn umboðsmaður minn. Þar lítur útfyrir fyrir að Landsbankakórinn verði ekki starfræktur á næstunni. Frændi minn hitti kórfélaga sem var kominn í annan kór og þar ku vera eftirspurn eftir alt-röddum. Þetta kitlar svo sannarlega og er ég að íhuga málið...

4.11.03

- Foreldradagar -

Við Davíð hittumst í Ísaksskóla stuttu fyrir ellefu í gærmorgun. Ég var komin inn og byrjuð að spjalla við kennarann. Hún er mjög ánægð með strákana og sérstaklega stolt af Oddi Smára því honum hefur farið svo mikið fram síðan í fyrravetur. Davíð Steinn brunar áfram í stærðfræðinni og er búinn að ná bróður sínum í lestrinum. Þeir lesa eitthvað á bilinu 122-125 atkvæði á mínútu og eru aðeins þrír (allt drengir) í bekknum hærri en þeir. Ég er ánægð með hvað þeim gengur vel. Ég vil ekki vera með þrýsting á þá að öðru leyti en því að ég vil helst kenna þeim að það borgar sig að ljúka heimavinnunni og lestrinum sem fyrst af heldur en að vera að læra of seint þegar maður er orðinn þreyttur. Stundum er þó ekki hægt að drífa hlutina af...

3.11.03

- Afmælisbörn dagsins - ...og kannski eitthvað fleira

Jóna María Eiríksdóttir (gift bróðursyni pabba míns) og Einar Pétursson (systursonur pabba) eru árinu eldri í dag. Hér með sendi ég þeim hlýjar hugsanir og hamingjuóskir.

Símtal við Huldu systurdóttur mína sl. laugardag
- "Hæ!"
- "Halló, Hulda frænka. Hvað segir þú gott?"
-"Ég er komin með gleraugun mín. Sjáðu hvað þau eru fín!"
-"Já, mikið eru þau fín. Ertu nú farin að sjá betur líka?"
-"Aha, viltu tala við mömmu mína?"
-"Já, takk!"

-"...mamma mín, það er kominn síminn til þín."

2.11.03

- Helga systir á afmæli í dag -
Til hamingju með daginn, "litla systir" og njóttu hans vel! Fyrir um tuttugu árum óx systir mín svo hratt á skömmum tíma (10 cm á innan við ári) að hún varð hærri en ég. Næstu árin kallaði hún mig litlu, stóru systur. Ég hélt í fyrstu að svona yrði þetta bara og sætti mig smám saman við að vera lægri. En ég tók minn vöxt út hægt og bítandi (hálfan til einn og hálfan cm á ári fram yfir tvítugt) og náði henni aftur sirka fimm-sex árum síðar og síðan höfum við verið jafnháar.

Davíð skrapp í vinnu milli hálfellefu og hálffimm í gær. Þegar hann kom heim var ég búin að taka strákana til fyrir heimsókn á Bakkann í nokkra daga og einnig hlusta á þá lesa heima- og aukalestur fyrir næsta skóladag (miðvikudag). Það eru foreldradagar í Ísaksskóla á morgun og hinn og föðuramman og afinn voru tilbúin að hafa strákana og vildu fá þá strax á laugardeginum. Við vorum komin austur með þá milli fimm og sex og stoppuðum frekar stutt.

Davíð átti eftir að vinna svolítið meira og svo datt okkur í hug að nýta tækifærið og skreppa í bíó. Sáum S.W.A.T. í Smárabíó. Mér fannst hún ágæt afþreyging en heldur finnst mér leiðigjarnt hléið og þar að auki komu auglýsingarnar inná í alla vega 3 mínútur eftir að byrjað var að sýna seinni hluta myndarinnar. Frekar pirrandi.