3. ágúst
Þessi dagur var yndislega annasamur og veðrið hélt áfram að leika við okkur. Við Davíð höfðum verið að spila til hálftvö, strákarnir höfðu farið í koju um ellefu og gestirnir um hálfeitt þannig að það var liðið nokkuð á morguninn áður en líf fór að færast í mannskapinn.
Eiginlega fáránlegt að sofa þessa blíðu af sér en við gerðum nú meira en það því eftir sameiginlegan
"brunch" tók
"föðursystir" mín að sér frágang, strákarnir fóru út (og niður að vatni) en afgangurinn af okkur fullorðna fólkinu límdist við Formúluna (
og það þótt ég vissi að verið væri að taka hana upp fyrir mig).
Við Davíð kíktum samt út á verönd öðru hvoru til að athuga hvort við sæum ekki eða heyrðum í strákunum og í eitt skiptið heyrði Davíð öskur í Oddi Smára.
"Davíð Steinn hefur örugglega hrint honum út í...", sagði hann. En stuttu seinna kom síðarnefndi drengurinn á harðahlaupum upp í bústað.
"Oddur Smári er stórslasaður hann datt á stein og getur ekki staðið upp!" Davíð fór einn í björgunarleiðangurinn og skömmu síðar komu þeir feðgar labbandi (
annar haltrandri reyndar og með tvö bæðandi sár við annað hnéð). Það lagaðist strax og sárin höfðu verið hreinsuð og plástur sett á það stærra.
Formúlan var að klárast og við vorum búin að fá tilkynningu um tvær heimsóknir í viðbót við þá sem við vissum þegar af.
Engu að síður ákváðum við fullorðna fólkið að setjast aðeins niður inni og spila eina umferð af spilinu sem við ætluðum að spila kvöldinu áður,
"Five Crowns". Oddur hjálpaði pabba sínum og Davíð Steinn mér. Þetta er spil sem getur dregist á langinn en þótt við værum byrjendur (
við Davíð allt svo) vorum við sennilega bara um klukkutíma að ljúka þessu spili (eitt spil eru 11 umferðir).
Að spilinu loknu fengu gestirnir sér hressingu og luku við að taka sig saman. Svo birtust fyrstu gestir dagsins,
frænka mín, maðurinn hennar og yngri sonur (sá eldri var í Eyjum enda rétt að verða 18 ára). Þau kom með afmælistertu með sér og héldu upp á 12 ára afmæli sonarins. Hinir gestirnir kvöddu fljótlega og ekki löngu seinna fóru
allir strákarnir (stórir sem smáir) niður að vatni að reyna að fanga fisk. Frænka mín fór í sólbað og ég var á vappi á veröndinni.
Næstu gestir komu fljótlega,
mágur minn (
yngri bróðir Davíðs, og var hann með son sinn og kærustuna með (
þegar við vissum að þau væru í nágrenninu og höfðu hug á að heimsækja okkur buðum við þeim að borða með okkur). Þau fóru fljótlega niður að vatninu líka. Um hálfsex sá frænka mín að það væri betra að hún tæki sig saman og labbaði niður að vatninu til að fá
feðgana (sína), til að taka saman og kveðja.
Rétt áður en þau kvöddu komu svo
vinkona mín og tvíburahálfsystir og hennar fylgifiskar (
við vorum búin að ákveða að leggja saman í púkk og borða saman líkt og við "föðursysturnar" kvöldinu áður og það tók ekki langan tíma að sannfæra þau um að gista líka þar sem þau voru svona seint á ferðinni).
Krakkarnir héldu sig á leiksvæðinu við bústaðinn (
og kynntust þrælskemmtilegum systkynum sem voru gestir í næsta bústað), stóru strákarnir fóru að huga að grillinu og við vinkonurnar sáum saman um meðlætið. Maturinn var borðaður inni, enda var klukkan orðin níu, og fengu krakkarnir fyrst. Sá yngsti þriggja ára sat lengst við borðið, bæði með frændum sínum og svo okkur fullorðna fólkinu. Mágur minn og þau þrjú kvöddu um hálfellefu, krakkarnir fengu að vera úti til hálftólf, við vinkonurnar hjálpuðumst að við frágang og svo var farið að spila.
Strákarnir komust í ró um miðnætti eftir að hafa fengið hressingu og spilað stutta stund við stúlkuna (hún var alveg ótrúlega natin við börnin ekki eldri en hún er (11) og hafði tildæmis haft vakandi auga með bróðursyni Davíðs á meðan hann var í heimsókn.