- "Fjórburagengi" og gluggakarmar utanhús undirbúnir... -
Tvíburarnir voru vaknaðir fyrir klukkan átta í morgun. Það var nú mikið í lagi mín vegna. Gaf mér samt tíma til að hlusta á útvarpsfréttirnar áður en ég skreiddist á fætur. Bjó til hafragraut í morgunmatinn (bara fyrir strákana) og fékk þá svo til að klæða sig. Oddur fór út með pabba sínum um hálftíu, til að fá hjólið sitt út. Bæði hjólin voru tekin úr skúrnum en þegar ég ætlaði að búa um strákana fann ég Davíð Stein steinsofandi í neðri kojunni (hann svaf í rúman klukkutíma). Oddur kom fljótlega inn aftur og sagðist ekki nenna að hjóla einn úti.

Pabbi var í bæjarferð að útvega sér meira efni í pallinn fyrir austan. Hann er reyndar búinn með pallinn sjálfan og er að þreyfa sig áfram með grindurnar. Hann leit við hjá mér um hádegið með smávegis sem mömmu vantaði og gaf sér tíma fyrir einn tebolla.

Tvíburarnir "hennar mömmu komu hjólandi (og mamma bílandi) um tvöleytið. Fékk lánaðan bílinn og "rændi" til mín stiganum hans mágs míns. Útvegaði mér sandpappír, hleypti svo í mig kjarki og klöngraðist upp við gluggana sem snúa út að götunni (það er ekki alveg eins hátt upp í þá og gluggana hinum megin) og byrjaði að pússa. Komst einnig upp á skúrþak og auðvitað komu allir strákarnir þangað upp á eftir mér, mjög áhugasamir um að fá að hjálpa til. Ég var reyndar mjög stolt af Oddi Smára að komast bæði upp og niður sjálfur. Lofthræðsla er ekkert grín!!!

- Ferð í Fossheiðina -
Í morgun fékk ég þá frábæru flugu í höfuðið að í dag væri góður tími til að skreppa á Selfoss. Þegar ég var búin að ganga úr skugga um að tekið yrði á móti okkur mæðginunum bauðst ég til að keyra manninn minn í vinnuna. Það var mikið í lagi ef ég nú léti smyrja bílinn áður en ég færi nokkuð úr borginni.

Var mætt í Fossheiðina fyrir hálftólf. Fékk kaffi, spjall, grín og glens, eina bók gefins og tvær lánaðar. Okkur var boðið upp á dýrindis kjötsúpu (a la amma...) í hádeginu (lenti svo auðvitað í uppvaskinu á eftir...;-) Þegar heimsóknir eru svona stopular dragast þær á langinn en þrír tímar liðu sem hálftími væri.

Var komin í bæinn aftur rétt rúmlega þrjú. Verslaði, gekk frá vörunum, gaf strákunum að drekka og labbaði svo með þeim á knattspyrnu-æfingu. Stuttu eftir að ég kom heim kom Davíð heim úr vinnu. Þar sem ég var að undirbúa kvöldmatinn og Davíð ekkert á leið í sund eða ræktina (tölvu-stríðs-leikja-æfing í kvöld) sendi ég hann að sækja strákana. Hann fór á bílnum því hann ætlaði að vera svo fljótur. Birta, vinkona og jafnaldra strákanna spurði eftir þeim hálftíma áður en æfingin var búin. Krakkarnir eru semsagt úti núna og ég er að nota tækifærið til að segja frá ævintýrum dagsins áður en klukkan verður sjö...

- Sitt lítið af einhverju... -
Nýliðin helgi var annasöm og mjög skemmtileg. Rigningin á Laugardaginn aftraði okkur ekkert frá því að taka þátt í fyrstu íþróttahátíð RB-fjölskyldunnar. Davíð hafði reyndar verið að spá í að vera heima og vinna en ákvað að sjá til og vera a.m.k. í stuðningsliðinu. Án þess að fara út í frekari smáatriði þá var skipulag dagsins mjög vel útfært í alla staði. Allir (frá 4 ára) gátu tekið þátt og allra yngstu fjölskyldumeðlimirnir fengu pössun á meðan systkyni og foreldrar kepptu í alls konar íþróttargreinum.

Við komum heim um fimm leytið eftir sjö tíma fjarveru. Ég dreif strax í að setja í eina þvottavél og hefði auðvitað helst þurft að leggja sjálfa mig í bleyti. En ég var ekki komin alveg svo langt þegar Bidda hringdi í mig til að athuga hvort ég hefði ekki áhuga á því að skoða aðeins MENNINGARNÓTTINA! Jú, jú ég var alveg til í það og við mæltum okkur mót við Þjóðmenningar húsið upp úr klukkan hálfsjö (ætluðum auðvitað að fara á tónleikana með Önnu Pálínu, Aðalsteini Ásberg og félögum). Strákarnir mínir (allir þrír) sögðu pass og vildu hafa það rólegt heima svo ég labbaði ein af stað vopnuð regnhlíf. Það var orðið troðfullt á tónleikana löngu fyrir klukkan sjö svo við urðum frá að hverfa í bili. Röltum um og réðum ráðum okkar. Um hálfátta hringdi vinkona mín sem býr í London í mig. Hún var stödd á landinu því verið var að skíra dóttur-dótturina þennan dag. Á meðan ég var í símanum fundu hún og fósturdóttir hennar okkur Biddu. Við héldum hópinn fjórar, röltum um, kíktum á örfá atriði og mættum svo tímanlega á tónleikana í Þjóðmenningar húsinu sem voru auglýstir klukkan níu (þriðju og síðustu tónleikarnir) Það er varla hægt að ímynda sér það að áður héldu þau hjónin tónleikana heima í stofu hjá sér. Fengum okkur sæti á fremsta bekk og biðum rólegar í þrjú korter. Sú bið var vel þess virði. Þegar við komum út undir bert loft aftur var komið hið besta veður. Létum berast með straumnum niður í bæ. Bidda sótti hjólið sitt þangað sem hún hafði lagt því í Austurstrætinu og eftir það gengum við á móti staumnum. Horfðum á flugeldasýninguna efst á Skólavörðustígnum og sáum örugglega megnið af henni. Kom heim um hálftólf og tók Davíð Steinn tannlaus á móti mér, hann var að missa sína fyrstu barnatönn...

Um níu á sunnudagsmorguninn sendi ég SMS til ömmunnar. Ég ætlaði bara að athuga það hvort óhætt væri að hringja í hana. Hún hringdi til baka, var að passa ömmubarnið sitt. Okkur kom saman um að ég skyldi bara drífa mig í heimsókn því hún færi að taka sig saman upp úr hádeginu, átti flug út til London seinnipartinn. Strákarnir komu með og stoppuðum við í rúman klukkutíma. Eftir hádegi fóru strákarnir út á Miklatún á hjólunum. Davíð dreif sig með þeim. Fengum heimsókn um miðjan dag, mágkona mömmu og tæplega fimm ára dóttir hennar.

Um hálfsex vorum við mætt hjá Helgu systur með læri með okkur til að henda á grillið hjá þeim. Krakkarnir voru duglegir að leika sér við aðra krakka í götunni bæði fyrir og eftir mat...

- Komin heim -
Lauk við þrifin um hálfeitt í dag (er því komin út úr skápum í bili). Það fóru eitthvað um 18 tímar í þetta í vikunni svo ég hafði tíma í nokkrar heimsóknir. Fékk reyndar æskuvinkonu mína til að kíkja eftir hádegið á þriðjudaginn. Hún var ein heima og eftir spjall og kaffi í eldhúsinu hjá pabba og mömmu ákáðum við að fara í sund með strákunum mínum.

Pabbi vildi svo endilega skutla okkur heim í dag og vorum við mæðginin komin í hús rétt rúmlega þrjú. Strákarnir vildu auðvitað fara á hjólaæfingu. Ég fór með þeim um fjögur leytið og sá fljótlega að ég gæti alveg varið að láta þá um þessi hjólamál...

- Afmælisbörn gær-dagsins (13. ágúst
Bjössi og Víðir, átta ára. Við mamma og strákarnir og einnig
Helga og Hulda vorum boðin. Ég er búin að vera í þrifum í eldhússkápunum
hjá foreldrum mínum, og ekki komin út úr skápnum enn, síðan á mánudag
(eina leiðin til að borga allt passið til baka...). Gerði hlé á
þessu um hádegi í dag, enda alltof gott veður til að vera inni.
Davíð var búinn að redda afmælisgjöfinni frá strákunum og Huldu,
tafl og flugdreki. Mamma gaf þeim alveg eins Hummel-æfingagalla og
hún gaf mínum strákum í afmælisgjöf (svo þeir geti nú örugglega litið út
eins og fjórburara í vetur...).

8. ágúst - síðasti morguninn í bústaðnum -
Tvíburarnir voru vaknaðir frekar snemma og ég reif mig upp um svipað leyti og morguninn áður. Gáfum okkur öll góðan tíma í morgunverðinn og mér sýndist við myndum samt hafa nægan tíma í tiltekt. Davíð fór eina ruslaferð áður en byrjað var að hlaða bílinn. Strákarnir voru að leika sér en nenntu ekki að vera lengi úti. Ég bauð þeim að hjálpa okkur og það var auðsótt mál. Oddur Smári var meira að segja tilbúinn til þess að skúra en hann fékk það verkefni að ryksuga (stóð sig mjög vel) og svo fóru þeir bræður nokkrar ferðir með dót niður í bíl.

Lokaði á eftir mér bústaðnum um hálfeitt. Ákaváðum að fara sömu leið og við komum, Dragann. Stoppuðum í Ferstiklu og inn við Botnskálann. Hálftíma áður en við komum í bæinn hringdi ég í "tvíburahálfsystur" mína. Hún reyndist vera heima svo ég boðaði komu okkar þangað til að skila kaffitrekt sem hún hafði lánað mér og einnig smá dós sem hún hafði gleymt hjá okkur. Það fór svo vel um okkur fjölskylduna að stutta heimsóknin drógst á langinn og varð að meira en tveimur tímum.

Ég veit vel af því að mér hættir alltaf til að hengja mig í smáatriðin. Stundum tekst mér að flækja mig ekki of í þeim en ég er líklega bara svona gerð GERI OF MIKIÐ ÚR ÖLLU sem er að gerast í kringum mig...

Davíð er að klára sitt litla frí í dag. Hann ætlar að skutla okkur mæðginunum á Hellu þar sem við verðum næstu daga. Veit ekkert hvað ég verð dugleg að blogga þar enda er örugglega ágætt að fá hvíld frá smáatriðunum mínum...

- Sunnudagsmorgun -
Heyrði í Oddi um hálfníu. Ég bara gat ekki rifið mig upp alveg strax. Drengurinn var svo sem ekkert að reyna að vekja mig heldur settist fram í stofusófa (eftir morgunmiguna) alveg pollrólegur. Davíð Steinn var enn sofandi en þegar hann vaknar á undan mér er hann alveg jafn tillitsamur og Oddur Smári. Klukkan níu kveikti sá vaknaði á morgunsjónvarpinu. Þá reif ég mig upp, ristaði brauð handa honum og fékk mér eitthvað sjálf í svanginn. Davíð rumskaði rétt seinna en nafni hans vaknaði ekki fyrr en klukkan að verða tíu. En áfram með frásögnina úr Skorradalnum;

7. ágúst
Þennan morgun vaknaði Oddur Smári lang-lang fyrstur (einhvern tíman á níunda tímanum), ég dreif mig á fætur um níu en nafnarnir vöknuðu ekki fyrr en um ellefu. Það var sólarlaust, smá rok en mjög hlýtt. Við tókum því bara rólega en afrek dagsins var eiginlega búið að ákveða kvöldinu áður. Berjamó! Við ákváðum að fara á sama stað og í fyrra, ofarlega í Draganum. Við vorum aðeins með mayonaise-dós og tóma sóda-vatns flösku og vorum rétt um klukkutíma að fylla ílátin.

Þegar við komum til baka var byrjað að rigna. Við höfðum engar áhyggjur af því og vorum ákveðin í að grilla. Reyndar vorum við svo heppin að rigningin var hætt um það leyti sem Davíð tók fram grillið. Síðasta kvöldmáltíðin var mikil og vel-útilátin (við elduðum eiginlega fyrir svona tíu manns) en það er líka bara gott að eiga afganga. Spiluðum við strákana um kvöldið en reyndum að koma þeim í ró í fyrra fallinu. Oddur Smári var fljótur að sofna en það sama verður ekki sagt um Davíð Stein.

6. ágúst
Við systur fórum á fætur með börnunum á tíunda tímanum, löngu á undan mönnunum okkar. Helgu tókst þó að lokka Ingva á fætur fljótlega eftir að kaffið var til. Maður vissi varla af krökkunum þau voru ýmist í tjaldinu eða í sandkassanum og rólunum. Veðrið var einstakt eins og það var búið að vera eiginlega alla vikuna. Um tvöleytið grillaði Davíð kjúklingabringur sem við settum svo út í sallat og buðum gestunum að borða með okkur áður en þau þurftu að drífa sig til baka.

Þegar gestirnir voru farnir fórum við fjögur í göngutúr innar í dalinn með "Pésa-bolta" (boltann sem Pétur (sem er með þeim í 7. flokk Vals) gaf þeim í afmælisgjöf). Eftir tíu mínútna labb fundum við tún með tveimur mörkum á og spiluðum þar fótbolta (ég og Davíð Steinn á móti Oddi Smára og Davíð). Þeir síðarnefndu höfðu betur. Ég hafði bara úthald í einn hálfleik en þá spilaði Davíð einn á móti strákunum. Þetta var hin besta skemmtun.

Um kvöldið suðum við pylsur og spiluðum svo eitthvað frameftir við strákana; þjóf, ólsen-ólsen, veiðimann og yatzý!

5. ágúst
Þennan morgunn vaknaði Davíð Steinn fyrstur. Við vorum samt öll komin framúr fyrir ellefu. Bidda sendi SMS og lét vita að bíll vinkonunnar væri bilaður og því kæmist hún ekki í heimsókn til okkar í þetta skiptið. Ég skrifaði henni til baka og ákvað það að henni skyldi boðið í heimsókn í næstu sumarbústaða-ferð.

Helga systir hringdi og boðaði komu fjölskyldunnar með kvöldinu (f r á b æ r t !). Þau ætluðu semsagt að gista yfir nóttina eins og ég var búin að bjóða þeim. Strákarnir voru úti að leika við systkynin úr næsta bústað þar til þeirra heimsókn var lokið.

Við fjölskyldan gerðum okkur ferð í BÓNUS í Borgarnesi. Þegar við komum til baka fór Davíð með strákana niður að vatninu til að leyfa þeim að sulla. Ég elti þá með myndavél rétt seinna og þá voru tvíburarnir bara á brókinn. Davíð Steinn var fyrri til að hætta sullinu og fóru þeir nafnar saman upp í bústað til að setja lambalærið á grillið. Oddur Smári hætti sullinu fimmtán mínútum seinna. Ég bjó til sallat, smurði sveppi og fékk Davíð Stein til að hjálpa mér að pakka inn kartöflum.

Þegar gestirnir komu var ég að búa til sósu og verið var að leggja á borð úti. Helga og þau komu með lítið tjald með sér sem tjaldað var á veröndinni, eitthvað fyrir börnin að leika sér í, enda gerðu Davíð Steinn og Hulda nokkrar tilraunir til að sofna í því seinna um kvöldið. Ingvi bauð upp á dýrindis koníak með kaffinu þegar búið var að ganga frá eftir matinn. Tókum börnin inn um tíu-leytið og höfðum smá sögu og söngstund, öll saman eftir að þau voru háttuð. (Helga systir stakk upp á þessu). Strákarnir sofnuðu á tólfta tímanum og Helga og Ingvi fóru inn með Huldu hálftíma seinna og voru búin að svæfa hana upp úr miðnætti. Þá fórum við að spila. Spiluðum Kana til tvö en þá fórum við Ingvi í kojur. Helga og Davíð spiluðu áfram, Ólsen-ólsen eitthvað fram eftir nóttu...

- Millispil -
Þar sem að ringdi eldi og brennisteini rétt fyrir þrjú í dag ákváðum við að hætta við að taka þátt í "Hinsegin dögum, (GAYPRIDE) og fara bara strax í sund". Náði að synda 200 metra áður en feðgarnir komu út í. Ég var ofan í í einn og hálfan tíma. Fór upp úr aðeins á undan og saumaði nokkur spor í haustinu á meðan ég beið eftir feðgunum. Versluðum á heimleiðinni og eftir mat fór ég aftur út á tún með strákunum. Oddur Smári getur nú hjólað af stað aleinn og sjálfur. "Æfingin skapar meistarann!" segir hann mjög oft þessa dagana.

4. ágúst
Sameiginlegur morgunmatur var borðaður um ellefu og fóru krakkarnir svo fljótlega út að leika við systkynin úr hinum bústaðnum. Þennan dag var ekki mikil sól en samt alveg einstaklega gott stuttbuxna-veður. Um nóttina höfðum við verið að spila Kana en núna skiptum við yfir í asna og var spilað og spilað. Um miðjan dag voru grillaðar pylsur. Davíð Steinn rétt skaust inn og rændi sér einni nakinni pylsu en hin tvö gáfu sér tíma til að setjast með okkur og borða eina með öllu. Á eftir fengum við okkur kaffi og héldum áfram að spila. Allt var á rólegu nótunum, enginn að flýta sér, ekkert stress - bara notalegheit.

Gestirnir kvöddu fyrir sex og allt í einu vorum við bara tvö eftir því strákarnir héldu áfram að leika við systkynin. Höfðum kjötbollur í matinn (um sjö) og á meðan við vorum að ganga frá drifu drengirnir sig aftur út. Davíð Steinn kom þó fljótlega inn og fór að spila við okkur en Oddur Smári valdi það að vera úti til níu. Að þessu sinni voru strákarnir komnir í koju um tíu...

3. ágúst
Þessi dagur var yndislega annasamur og veðrið hélt áfram að leika við okkur. Við Davíð höfðum verið að spila til hálftvö, strákarnir höfðu farið í koju um ellefu og gestirnir um hálfeitt þannig að það var liðið nokkuð á morguninn áður en líf fór að færast í mannskapinn. Eiginlega fáránlegt að sofa þessa blíðu af sér en við gerðum nú meira en það því eftir sameiginlegan "brunch" tók "föðursystir" mín að sér frágang, strákarnir fóru út (og niður að vatni) en afgangurinn af okkur fullorðna fólkinu límdist við Formúluna (og það þótt ég vissi að verið væri að taka hana upp fyrir mig).

Við Davíð kíktum samt út á verönd öðru hvoru til að athuga hvort við sæum ekki eða heyrðum í strákunum og í eitt skiptið heyrði Davíð öskur í Oddi Smára. "Davíð Steinn hefur örugglega hrint honum út í...", sagði hann. En stuttu seinna kom síðarnefndi drengurinn á harðahlaupum upp í bústað. "Oddur Smári er stórslasaður hann datt á stein og getur ekki staðið upp!" Davíð fór einn í björgunarleiðangurinn og skömmu síðar komu þeir feðgar labbandi (annar haltrandri reyndar og með tvö bæðandi sár við annað hnéð). Það lagaðist strax og sárin höfðu verið hreinsuð og plástur sett á það stærra. Formúlan var að klárast og við vorum búin að fá tilkynningu um tvær heimsóknir í viðbót við þá sem við vissum þegar af. Engu að síður ákváðum við fullorðna fólkið að setjast aðeins niður inni og spila eina umferð af spilinu sem við ætluðum að spila kvöldinu áður, "Five Crowns". Oddur hjálpaði pabba sínum og Davíð Steinn mér. Þetta er spil sem getur dregist á langinn en þótt við værum byrjendur (við Davíð allt svo) vorum við sennilega bara um klukkutíma að ljúka þessu spili (eitt spil eru 11 umferðir).

Að spilinu loknu fengu gestirnir sér hressingu og luku við að taka sig saman. Svo birtust fyrstu gestir dagsins, frænka mín, maðurinn hennar og yngri sonur (sá eldri var í Eyjum enda rétt að verða 18 ára). Þau kom með afmælistertu með sér og héldu upp á 12 ára afmæli sonarins. Hinir gestirnir kvöddu fljótlega og ekki löngu seinna fóru allir strákarnir (stórir sem smáir) niður að vatni að reyna að fanga fisk. Frænka mín fór í sólbað og ég var á vappi á veröndinni.

Næstu gestir komu fljótlega, mágur minn (yngri bróðir Davíðs, og var hann með son sinn og kærustuna með (þegar við vissum að þau væru í nágrenninu og höfðu hug á að heimsækja okkur buðum við þeim að borða með okkur). Þau fóru fljótlega niður að vatninu líka. Um hálfsex sá frænka mín að það væri betra að hún tæki sig saman og labbaði niður að vatninu til að fá feðgana (sína), til að taka saman og kveðja.

Rétt áður en þau kvöddu komu svo vinkona mín og tvíburahálfsystir og hennar fylgifiskar (við vorum búin að ákveða að leggja saman í púkk og borða saman líkt og við "föðursysturnar" kvöldinu áður og það tók ekki langan tíma að sannfæra þau um að gista líka þar sem þau voru svona seint á ferðinni).

Krakkarnir héldu sig á leiksvæðinu við bústaðinn (og kynntust þrælskemmtilegum systkynum sem voru gestir í næsta bústað), stóru strákarnir fóru að huga að grillinu og við vinkonurnar sáum saman um meðlætið. Maturinn var borðaður inni, enda var klukkan orðin níu, og fengu krakkarnir fyrst. Sá yngsti þriggja ára sat lengst við borðið, bæði með frændum sínum og svo okkur fullorðna fólkinu. Mágur minn og þau þrjú kvöddu um hálfellefu, krakkarnir fengu að vera úti til hálftólf, við vinkonurnar hjálpuðumst að við frágang og svo var farið að spila. Strákarnir komust í ró um miðnætti eftir að hafa fengið hressingu og spilað stutta stund við stúlkuna (hún var alveg ótrúlega natin við börnin ekki eldri en hún er (11) og hafði tildæmis haft vakandi auga með bróðursyni Davíðs á meðan hann var í heimsókn.

- Millispil -
Dreif mig út á Klambratún með strákana á hjólaæfingu. Klukkan var að verða ellefu, en það er stutt að fara og úthaldið hjá okkur Oddi ekkert of mikið. Við vorum samt úti í klukkutíma og það endaði með því að Oddur komst aleinn og sjálfur af stað, eftir uppgjöf hjá mér þar sem ég dró mig alveg í hlé og settist á bekk góðan spöl frá drengnum. Eftir smá baul kom hann hjólandi til mín (ég mæli samt ekkert endilega með þessari uppgjafaraðferð...)

2. ágúst
Tókum því rólega til að byrja með. Var í sambandi við nýgiftu "föðursystur" mína því ég var búin að bjóða henni, manninum hennar og dóttur þeirra að gista hjá okkur eina nótt. Við ákváðum að hittast í Borgarnesi því saman ætluðum við að kíkja á hana, hennar mann og dóttur þar sem þau eru búin að fá land undir sumarbústað ca tíu km. vestan við Borgarnes. Stoppuðum þar á annan tíma, fengum kaffi og létum okkur dreyma um framtíðarheimsóknir á þennan stað. Ég vona samt að við verðum ekki of ágeng þegar þar að kemur því eins og það er gott að gaman að fá heimsóknir þá er líka yndislegt að fá tíma bara fyrir sig og sína kjarnafjölskyldu! Versluðum í BONUS í bakaleiðinni. Veðrið þennan dag var magnað. Við borðuðum úti á verönd um áttaleytið og þegar við föðursysturnar vorum búnar að ganga frá ákváðum við að senda alla strákana á brennuna og vera bara í rólegheitunum að koma litlu stúlkunni í svefninn. Eftir á að hyggja hefði sennilega verið skynsamlegra að við fjöskyldan hefðum farið saman á brennuna og gestirnir í bústaðnum að svæfa þá stuttu á meðan.

- Komin heim aftur en bara yfir helgina -
Jamm, ég fór semsagt út úr bænum þann 1. ágúst sl. og kom heim í gær. Ég athugaði ekki að taka með mér stílabók og fattaði heldur ekki að ég gæti notað hvít A4 blöð sem voru á staðnum. Notaði bara gamla góða filofaxið mitt til að punkta niður hjá mér það helsta sem gerðist þessa daga sem ég var í burtu.

1. ágúst
Við lögðum ekki af stað fyrr en á níunda tímanum á föstudagskvöldinu. Davíð var á nokkurs konar bakvakt, hafði látið þau boð út ganga að hægt væri að ná símasambandi við hann fram að hádegi. Rétt fyrir fjögur skoðaði hann netpóstinn sinn fyrir tilviljun og uppgötvaði þá að það hafði verið reynt að hringja í hann allan daginn, bara ekki í gemsann hans. Tvíburarnir voru í afmælisveislu (eins og kom fram síðast þegar ég bloggaði) og ég var að snúast í marga hringi í kringum sjálfa mig til að vera nú viss um að gleyma ekki neinu. Sótti nýju skóna hans Davíðs Steins og lyklana og fylgitöskuna að íverustað næstu daga. Ætlaði líka að fara yfir gólfin en endirinn varð sá að ég sópaði bara yfir eldhúsgólfið. En við komumst af stað á endanum. Ókum fyrir Hvalfjörðinn og stoppuðum stutta stund í Ferstiklu. Þar uppgötvaði Davíð að hann var ekki með veskið sitt og þar af leiðandi ekki ökuskírteinið. Klukkan var um hálftíu og ég vildi alls ekki snúa við en var góða stund að jafna mig á þessum fréttum. Áfangastað var svo náð langt gengin í ellefu, innarlega í Skorradal, norðan megin við vatnið. Fengum okkur pylsur með öllu og spiluðum aðeins við strákana áður en við komum þeim í ró.

- í sólskinsskapi -

Nú er aftur komin sól og blíða. Ingvi kom með Huldu um hálfellefu og nokkru seinna fór ég út á tún með öll börnin. Oddur Smári er svo ákveðinn í að æfa sig af kappi sem er bara mjög gott! Davíð Steinn bjargar sér alveg sjálfur og hjólar út um allt Klambratún. Við komum til baka um tólf. Krakkarnir voru reyndar aðeins áfram úti á meðan ég útbjó handa okkur smá hádegishressingu. Nú er mágur minn kominn úr ræktinni og eftir ca. klukkutíma eru strákarnir að fara í sjö ára afmæli til eins fótboltafélaga síns.

Það eru næg verkefni framundan, bæði í dag og næstu daga en ég veit ekki alveg hvenær ég gef mér tíma til að blogga næst.

- Síðasti dagur júlímánaðar -

"Mamma, ef það væri miðvikudagur værum við löngu vöknuð!" Þetta sagði Oddur Smári klukkan níu í morgun þegar ég var að skríða á fætur (var búin að heyra í honum nokkru fyrr. Ég fór alltof seint að sofa í gærkvöldi en þó ekki eins seint og Davíð sem var að koma heim úr vinnu e-n tímann með morgninum (smá álag en við erum líka loksins að taka okkur smá frí saman á næstunni...). Þá mun ég líklega taka mér nokkurra daga frí frá blogginu og sjá til þess að það verði tekið eitthvað smá frí frá tölvunni líka.

Davíð fór héðan rétt fyrir tíu í morgun og hálftíma seinna vorum við strákarnir komin út á Miklatún. Þar vorum við til hádegis.

Mæja, frænka gaf strákunum sinn hvorn Harry Potter spilastokkinn í gær og ég spilaði við strákana í gærkvöldi, áður en við fórum út í morgun og svo líka í hádeginu. Vinsælustu spilin eru þjófur og Ólsen-ólsen.

Við vorum heldur lengi inni og var klukkan alveg að verða þrjú þegar við drifum okkur út á Miklatún aftur. Ingvi mágur var búinn að setja sig í samband við mig og kom hjólandi með Huldu til okkar upp úr klukkan hálffjögur. "Litla" skottið byrjaði á því að reyna að hlaupa á eftir Oddi og setti hann alveg úr jafnvægi í smá stund. En það er vel hægt að tala hana til og fljótlega fann hún sér eitthvað annað til dundurs.

Strákarnir eru sammála um að ég verði að búa til nokkrar kjötbollur. Og talandi um það, þá verð ég að monta mig smá af fiskibollufjallinu í gær. Eftir kvöldmat (bauð Helgu og Huldu í fiskibollur í gær (Ingvi var vant við látinn en ég sendi Helgu með einn skammt til hans)) voru samt eftir 89 stykki sem ég skipti niður í fjóra stóra poka og einn lítinn...

- Mið vika -

Komum seint heim í gærkvöldi, því það var svo gaman í afmælinu. Við þurftu svo að rífa okkur upp um átta því Davíð Steinn átti pantaðan tíma vegna skómála hjá Össuri. Byrjuðum á því að skutla Davíð í vinnuna og vorum svo mætt upp á Höfða á slaginu korter yfir, enda þurftum við bara að bíða í smá stund.

Oddur Smári var ákveðinn í að hann þyrfti að fá ný innlegg og þegar Davíð Steinn var beðinn um að fara úr skóm og sokkum og bretta upp á skálmarnar gerði hann það líka. Ég er ákveðin í að kaupa ný innlegg fyrir Odd seinni partinn í ágúst og var mikið fegin þegar stúlkan sem tók á móti okkur sagði Oddi að hann gæti notað innleggin sín aðeins lengur! Ég má svo sækja skóna og innleggin hans Davíðs Steins eftir klukkan tvö á föstudaginn!

Eftir að skómálin höfðu verið afgreidd, lét ég setja bensín á bílinn og fór svo upp í bókasafnið í Gerðubergi. Strákarnir biðu út í bíl, enda ætlaði ég bara rétt að skreppa inn, skila bókum og fá svona tvær til þrjár í staðinn. Ég var líklega inni á safninu í hálftíma og kom út með tvo poka, annan fyrir strákana og hinn fyrir mig.

Á heimleiðinni kom ég við í fiskbúð og keypti hráefni í fiskibollur (er að fara að búa til fiskibollufjall á eftir eða í kvöld). Sá það á símanum að Mæja ömmu-systir hafði hringt. Hún er stödd í bænum og vildi fá að sjá framan í okkur strákana. Ég gaf strákunum að borða og svo drifum við okkur í stutta heimsókn til hennar þar sem hún var stödd hjá einni dóttur sinni. Stoppuðum í svona hálftíma en þá var líka akkúrat kominn tími til að skila Davíð bílnum svo hann kæmist á fund úti í bæ klukkan eitt!!!


Við strákarnir fengum okkur smá hressingu og drifum okkur svo út á Klambratún með tvíhjólin þeirra. Æfingarnar gengu bara mjög vel og nú er Oddur alveg að ná tökum á þessu. Hann þarf bara örlítið meira sjálfstraust til að sannfærast um að hann geti vel hjólað af stað aleinn og óstuddur...

- Afmælisbarn dagsins er... -

...Teddi, Theódór Agnar Tómasson. Hann er þriggja ára í dag og ætlum við að kíkja til þeirra feðga í kvöld.

Hjóla-æfingar
Við mæðginin vorum komin út nokkru fyrir hádegi í gær. Davíð Steinn hjólar alveg eins og herforingi út um allt en Oddur þarf aðeins að æfa sig betur og hafa meiri trú á sjálfum sér. Hann var kominn af stað strax á sunnudagskvöldið með pabba sínum og gekk þokkalega. Úthaldið hjá honum í gær var bara rétt tæpur hálftími. En það er stórsnjallt að nota Klambratúnið í svona æfingar!

Frænkuheimsókn
Upp úr hádeginu hringdi ég í Önnu Maríu frænku. Ég vissi að hún átti frívakt frá Súffistanum og þar sem hún var enn í bænum bauð ég henni í heimsókn til mín! Ég hélt reyndar að hún væri enn að leigja í nágrenninu en hún lét sig ekki muna um að skreppa til mín úr öðru bæjarfélagi. Rétt fyrir þrjú labbaði hún svo með okkur strákunum út að Hlíðarenda og horfði á fyrri helminginn af fótboltaæfingunni áður en hún dreif sig svo austur á Hellu.

Valur - FH 2:3
Sorgleg úrslit! Við fórum öll á leikinn og þótt Valsaranir hafi átt mjög góða spretti og góðan leik á miðjunni þá voru FH-ingar einfaldlega ákveðnari í að sigra. Svo mörg voru þau orð...

- Tívolíferð -

Eftir hádegi í gær drifum við okkur öll í tívolí! Strákarnir byrjuðu á að fara í rússíbanann. Svipurinn sem kom á Odd Smára, þegar þeir voru að fara niður fyrsta hringinn, var óborganlegur. Eftir fjóra eða fimm hringi var salíbunan búinn. Davíð Steinn kom niður alveg skælbrosandi: "Þetta var æði!" Oddur Smári var mjög hreinskilinn: "Pabbi, ég öskraði alveg af hræðslu!" Næst prufuðu þeir lestina og fundu sér báðir mótorhjól til að sitja á. Eftir rússíbanann var þetta alveg leikandi létt og þeir slepptu báðum höndum á stundum (mér leist reyndar ekkert á það...).

Feðgarnir fóru saman eina ferð í bollana og var Davíð hálf heyrnarlaus eftir þá ferð því hann sat á milli strákana og þeir voru nær stanslaust á öskrinu. Öll prufuðum við stóru "rólu-hringekjuna" og ég get svarið það að þegar hún var að komast á fulla ferð var ég viss um að hausinn á mér myndi svífa út í loftið eins og blaðra. Við Davíð Steinn sátum saman og skemmtum okkur hið besta. Oddur Smári hélt hann væri að detta en það lagaðist þegar Davíð tók utan um hann. Rétt seinna var drengurinn samt viss um að hann væri að fara að gubba...

Áður en við höfðum lagt af stað hafði matseðill kvöldsins verið ákveðinn. Strákarnir fengu að ráða og voru þeir sammála um að þeim langaði í lambalæri. Eftir tívolíferðina versluðum við því smávegis og vorum við komin heim alveg um fjögur.

Eftir miklar vangaveltur um afmælisgjafir handa strákunum fékk (frekjan) ég að ráða því að keypt voru notuð hjól. Aðal vandamálið var reyndar það að annað hjólið er næstum ekkert notað en hitt mjög mikið notað, strákarnir virðast samt alveg skilja það svo ég ætla ekki að hafa áhyggjur af þessu. Davíð dreif sig strax eftir fjögur í Garðabæinn að ná í helminginn af afmælisgjöfinni þ.e. hjólið sem Oddur Smári átti að fá. Hjólið sem Davíð Steinn fékk var svo sótt vestur í bæ stuttu fyrir kvöldmat.

you are a bird, you love the outdoors! you wish
over and over again that you could fly with the
other birds, and if anyone ever accuses you of
being a birdbrain, remind them that birds are
alittle smarter than humans, some scientist guy
told me that...


animal quiz. what animal are you? bunny, ferret, rat, dog, fish, killer hamster, or bird???
brought to you by Quizilla

- Annar í afmæli -

Í dag var fjölskyldunni boðið í afmælisveislu. Ég var í miklu bakstursstuði í gærkvöldi. Bjó til kextertu og bakaði hringlaga súkkulaðiköku, aðra svona tertu eins og ég var með í afmælinu á miðvikudaginn, perutertu og gulrótartertu (úr uppskriftarbók Gauja litla og Sólveigar hjá Grænum kosti). Við Davíð höfðum útbúið brauðtertu kvöldinu fyrr (semsagt á fimmtudagskvöldið).

Fór framúr á níunda tímanum í morgun og Oddur Smári kom fram rétt seinna: "Loksins náði ég í skottið á þér, mamma!" Við fengum okkur morgunmat áður en við klæddum okkur og hann kom svo með mér niður í þvottahús. Davíð Steinn kom fram rétt fyrir hálftíu rétt eftir að Oddur hafði kveikt á sjónvarpinu. Ég færði þeim fyrrnefnda samloku glas af eplasafa og snéri mér svo að smá tiltekt.

Húsbóndinn fékk að sofa til klukkan að verða ellefu en þá náðu synirnir að draga hann fram úr. Eftir hádegi skruppu tvíburarnir út. Skipti afmælis-tertunni á tvo diska og útbjó hvíta kremið á helmingana. Þegar strákarnir komu inn aftur um tvö leyfði ég þeim að skreyta sinn hvorn helminginn og setti sjö kerti á hvora tertu. Davíð fór að tína fram á borðstofuborð um þetta leyti og ég hellti upp á. Pabbi og mamma komu fyrst gesta, færandi hendi; mamma hafði nefnilega steikt kleinur (að minni ósk) og gott betur en það því hún kom með marenstertu og aðra gerð af gulrótartertu. Þá þegar svignaði borðið undan kræsingunum en ég var samt að útbúa pizzur á pítubrauðshelminga hugmynd sem ég fékk hjá henni þegar ég heimsótti hana um daginn).

Gestirnir fóru nú að tínast hver að öðrum en þetta árið voru þeir samt mun færri en oft áður. Það er spurning hvort ég verði bara ekki að halda þriðja í afmæli líka...!!!

- Föstudagur -

Vikan er alveg að klárast og rétt bráðum koma enn ein mánaðamótin. Þetta ár verður örugglega liðið áður en maður veit af (og sennilega gott betur...)!

Vina-afmæli tvíburanna gekk bara ágætlega held ég. Það komu tvær bekkjarsystur (af fimm sem var boðið), tveir bekkjarbræður, tveir strákar úr fótboltanum, tvíburasystkyni sem við erum búin að þekkja í fimm ár, "litla" títlan sem býr uppi og systkynin sem mamma tekur á móti úr skóla... Ég kom heim rétt rúmlega fjögur og þá var allt að komast í fullan gang og næstum allir boðsgestir voru komnir. Davíð var búinn að dúka borð, bera fram nammiskálar og bjóða upp á poppið. Ég dreif mig í að skipta um buxur og þegar allir voru komnir sópuðum við yfir stofugólfið (það var orðið svolítið poppað) og báðum alla krakkana sestjast í hring. Svo var settur af stað pakkaleikur undir Latabæjar-tónlist. Farið var í tvo svoleiðis og svo eina lakkrís-reima-keppni. Þátttakendur fengu hálfa lakkrísreim, bitu í annan endann og máttu ekki nota hendur til að ná lengjunni upp í munninn. Einn strákurinn var alveg ótrúlega fljótur að ná allri reiminni upp í munninn, það var bara eins og hann væri að sjúga upp spaghettílengju... Eftir leikina skellti ég pylsum í pott og tók fram afmælistertuna og setti sjö kerti á hana á meðan pylsurnar hitnuðu. Eftir að krakkarnir voru búnir að fá sér að borða var farið að huga að því að leika meira. Við höfðum auðvitað verið að vonast eftir þurrara veðri og vorum með fullt af útileikjum á takteinum.

Einn strákurinn reyndi mikið til að sannfæra mig um að hægt væri að fara í feluleik (hmm, 14 börn í 74 fermetra íbúð...) en hann fékk svo þá snilldarhugmynd að fara að fela hlut. Um sexleytið var fyrsti gesturinn sóttur og rétt seinna fór annar helmingurinn af tvíburasystkynunum. Úps! Það var nefnilega ekki enn farið að borða afmælistertuna. En við drifum í að kveikja á kertunum áður en fleiri færu og afmælissöngurinn var sunginn svo hátt að ég held að það hafi heyrst yfir í næstu götur!!! Eftir tertuátið var ekkert sem hélt krökkunum lengur inni og þau fóru öll út á blett að prufa eina afmælisgjöfina, fótbolta. Úti var mígandi rigning en samt mjög hlýtt! Mamma systkynanna kom um sjö og fékk sér kaffibolla og tertusneið. Strákarnir hennar voru svo blautir að það var eiginlega hægt að vinda þá. Um þetta leyti litu líka Helga, Ingvi og Hulda inn.

Það eina sem ég var svolítið óhress með var að strákarnir rifu upp alla pakka um leið og gestirnir færðu þeim þá. Flestir komu um svipað leyti svo það fór mikið til í rugling hvað var frá hverjum, a.m.k. mundu þeir ekki alveg hvað þeir fengu frá öllum. En þeir fengu flottar gjafir!!!

- Tvíbura-afmæli -

Já, stóri dagurinn, sem Oddur Smári og Davíð Steinn eru búnir að bíða eftir síðan í vor, er loksins runninn upp. Og á slaginu 14:20 og 14:25 í dag verða 7 ár síðan þeir komu í heiminn! Og það eru margir sem muna eftir þeim. T.d. kom pakki, (reyndar merktur mér) með póstinum í gærkvöldi, til þeirra frá Fossheiðinni á Selfossi. TAKK FYRIR ÞAÐ! Bræðurnir hjálpuðu mér að baka afmælistertuna í gærkvöldi. Þeir skiptust á að lesa fyrir mig uppskriftina og fylgjast með því að allar mælingar væru réttar. Þegar ég stakk svo tertunni inn í ofninn var klukkan orðin svo margt að ég sá að best yrði að koma drengjunum í háttinn. Það tók nú smá tíma fyrir þá að sofna, mikill spenningur í gangi...


Davíð poppaði svo í hálffullan svartan ruslapoka (kláraði maís úr tveimur frekar stórum pokum og hálffullri plastkrukku. Ég bjó til hvíta kremið á tertuna rétt fyrir miðnætti. Vinirnir birtast í kringum fjögur í dag. Ég skrapp í Tiger í hádeginu og keypti nokkra smáhluti til að hafa sem verðlaun í nokkrum leikjum. Segi kannski frá þessu öllu saman betur á morgun...

- Alltaf tveim dögum á eftir þessa dagana... -

Á sunnudagsmorguninn vaknaði ég frekar snemma, svolítið óskýr í kollinum. (Hmmm!!! Eftir hvað skyldi það nú vera...???). Eftir árangurslausar tilraunir til að sofa lengur dreif ég mig á fætur (klukkan var ekki orðin tíu). Fékk mér eitthvað í svanginn, setti í þvottavél og fylgdist svo með Opna breska um stund.

Formúlan á Silverstone var frekar skrautleg en um leið gífurlega spennandi. Barrichello var á ráspól en átti í vandræðum í startinu og missti tvo fram úr sér (hann vann nú samt á endanum eftir tvísýna og skemmtilega keppni). Tvisvar þurfti að kalla út öryggisbíl og í síðara skiptið var það vegna þess að írskur maður á sextugsaldri hljóp inn á brautina til að mótmæla því að hafa verið sagt upp frá störfum eftir tuttugu ára starf hjá Benetton-verksmiðjunum. Og þá voru hinir síðustu í keppninni allt í einu orðnir fyrstir og allt fram á loka hringina var alvöru kappakstur alls staðar í brautinni. Og með þessu fylgdumst við Davíð stundum að farast úr spenningi. Að vísu gaf ég mér tíma til að hengja úr vélinni og setja í aðra...

Að formúlu lokinni hengdi ég upp úr seinni þvottavélinni. Síðan drifum við hjónin í að versla smávegis inn áður en við brunuðum austur á Hellu að sækja strákana. Strákarnir hefðu helst viljað fá að vera aðeins lengur í sveitinni því þeir voru jú bara búnir að vera eina nótt og höfðu ekki náð að hitta Ragnar Pál, besta vin sinn á Hellu. En það koma aðrir dagar og aðrar nætur. Ég fékk því samt framgengt að við stoppuðum svolítið fram á kvöldið, einmitt þegar Davíð vildi helst drífa sig í bæinn og laga tölvuna sína. Ég er frekari!

- Kirkjuathöfnin og veislan -

Veðrið var alveg einstakt á laugardaginn en það var búin að vera bongóblíða seinni part vikunnar. Samt held ég að það hafi verið slegin hitamet víðast hvar á Suðurlandinu einmitt á laugardaginn. Svala og Júlli hefðu ekki getað verið heppnari með veður. En hvað um það, athöfnin fór fram í Grafarvogskirkju þegar klukkan var byrjuð að ganga fimm. Litla prinsessan, hún Katrín Lilja setti smá strik í reikninginn en hún var þægust þegar hún fékk að sitja hjá pabba sínum eða valsa frjáls um. Kirkjuskipið er svo stórt að hundrað manns virtust sem örfáar hræður. En hljómburðurinn var góður og var sérstaklega gaman að hlusta á óperusöngvarann enda kvatti séra Vigfús kirkjugesti til að klappa fyrir honum eftir lokalagið. Fljótlega eftir athöfnina drifu hin nýbökuðu hjón sig í myndatöku en leið okkar hinna lá í Garðabæinn. Þar tók Bjarni töframaður á móti okkur og gestum bauðst sprite eða freyðivín. Veislusalurinn var stórglæsilegur. Búið var að raða niður við borð hvar hverjir áttu að sitja og sátum við Sonja, makar, Bidda og fernt annað við borð átta. Háborðið var merkt sem númer 1 og raðað var við átta önnur borð en þá var eitt borð númer níu og þar sat örugglega Huldufólkið, eða þannig.

Þegar allir voru komnir, búnir að skála og sestir niður tók veislustjórinn, Bjarni það fram að þegar slegið væri í glösin (allir í einu) ættu brúðhjónin að kyssast. En ef menn vildu fá orðið yrðu menn að gala sér til hljóðs. Faðir brúðarinnar lét samt veislustjórann um að gala en var svo með skemmtilega og stutta tölu um nokkur atvik í lífi Svölu. Að ræðunni lokinni bað hann um að tjöldin yrðu dregin frá sviðinu, flygillinn opnaður og kallaði svo sjálfan sig, Rúnar son sinn og systurson Björgvins Valdimarssonar, tónskálds og kórstjóra á svið. Feðgarnir sungu saman, listavel, fjögur lög við undirleik piltsins. Eitt lagið "Undir dalanna sól" var tileinkað Elínbjörgu heitinni (móður Svölu) sem dó fyrir nokkrum árum.

Strax eftir þetta var matur borinn fram og veislustjórinn sprellaði á sviðinu á meðan gestir fengu sér á diskana. Við á borði átta vorum nýbúin að setjast niður með matinn okkar þegar Bjarni sagðist verða að fara (var bókaður annað) og hann spurði hvort einhver eða einhverjir vildu ekki nota tækifærið og hefja upp raust sína. Ég leit á Sonju, hún kinkaði kolli og þá stóð ég upp, lyfti upp hægri fæti og galaði eins og fyrir hafði verið lagt. Síðan trítluðum við vinkonur saman upp á svið. Sonja las fyrri helming ræðunnar og rétt áður en ég tók við var einhver sem bað um að talað yrði hærra. Ég hlýddi þessu svo bókstaflega að ég er viss um að það heyrðist í mér alveg fram á gang og jafnvel út...

Eftir ræðuna færðum við brúðhjónunum hana útbrentaða með flottu letri á fínan bréfsefnispappír í plastgatamöppu. Síðan drifum við okkur aftur að sætunum okkar þar sem maturinn okkar var nær ósnertur enn á diskunum. Fljótlega tók mágur brúðarinnar að sér veislustjórnun. Hann notaði tækifærið og sagði nokkuð orð en bað svo veislugesti um að rísa á fætur og kynna sig og segja frá hvernig þeir tengdust brúðhjónunum.

Ég skemmti mér semsagt mjög vel í þessari veislu og var eiginlega að verða of kát í restina en við kvöddum um tíuleytið.

- Svo margt að gerast -

Nú þarf ég heldur betur að vinna upp nokkra daga og það getur alveg eins farið svo að ég fari ekkert svo nákvæmlega í hlutina og þó....

Um hálfsex á föstudaginn var sótti hún mig og fórum við nær beinustu leið í safnaðarsal Vídalínskirkju í Garðabæ. Þegar við mættum var verið að skipuleggja hvernig ætti að raða borðum og háborði fyrir brúðkaupsveislu. Fljótlega eftir að við komum var byrjað að raða saman borðum og var sett upp háborð innst í salinn undir sviðinu og svo 8 12 manna borð sem skiptust jafnt í geisla hægra og vinstra meginn við háborðið. Endilangt fyrir miðju var sett upp veisluborð þar sem maturinn yrði borinn fram. Einnig var sett upp borð þar sem kaffið og brúðartertan yrðu höfð. Það var skemmtilegt en heilmikið puð að færa til borð og stóla og varð hálsinn á mér mjög þurr á tímabili. En það var nú frekar auðvelt að finna sér glas og fá sér vatn úr krananum inni í eldhúsi. Tæpum tveimur tímum seinna var komið fleira fólk í fleiri verkefni. Þá var búið að dúka öll borð og leggja á þau hnífapör og vínglös og byrjað var að skreyta, huga að því að brjóta servíettur og fleira. Ég ákvað þá að við Sonja værum búnar að gera nóg því við áttum eftir að undirbúa smávegis...

Okkur var alveg hleypt í burtu og vorum við komnar heim til Sonju (eftir örstutt stopp á tveimur stöðum) um hálfníu. Til stóð að leggja síðustu hönd á ræðuna sem við ætluðum að flytja báðar fyrir vinkonu okkar og tilvonandi brúði (Hér verð ég að taka það fram að Sonja á a.m.k. 80% heiðurinn af þessari ræðu, ég kom bara með nokkra punkta og las yfir textann). Einnig áttum við eftir að pakka inn og ganga frá brúðkaupsgjöfinni. En allra fyrst þá bauð Sonja mér að borða með sér og skellti hún rauðvínslegnu kjöti á grillið (var það örugglega ekki svínakjöt???). Davíð og strákarnir komu og sóttu mig um hálfellefu og þurftu þá að bíða eftir mér í hálftíma. Davíð fékk kaffi og strákarnir mjólkurglas og þar að auki að horfa á videó á meðan þeir biðu eftir mér...

Ég dreif mig snemma á fætur á laugardagsmorguninn. Gaf mér góðan tíma í sturtunni og skellti mér svo í stuttbuxur og hlírabol. Oddur Smári fór í Valsbúninginn sinn og Davíð Steinn var voða glaður þegar hann uppgötvaði að ég var búin að þvo Arsenal-búninginn hans. Ég tók saman náttföt og aukaföt á þá og um hálfellefu brunuðum við fjölskyldan austur á Hellu. Hulda frænka tók mjög vel á móti okkur en það er alltaf Oddur Smári sem fær mesta knúsið. Ég fékk þó mitt frænku knús þegar ég bað um það. Pabbi var með nýtt kaffi á könnunni og mamma bauð upp á kaldan kjúkling. Annars máttum við Davíð ekki vera að því að stoppa lengi og vorum við komin heim aftur fyrir hálfþrjú. Bidda hringdi klukkutíma síðar og kom röltandi yfir um hálffjögur til að verða samferða okkur.

- Föstudagur enn á ný -

Mamma hennar á afmæli í dag og eru tvær flottar fimmur í aldri afmælisbarnsins. Til hamingju með þetta báðar tvær!

Þegar ég kom heim til mín seinni partinn á miðvikudaginn var eldri maðurinn uppi að hreinsa planið fyrir framan bílskúrinn sinn. Bílskúrinn okkar á neðri hæðinni er við hliðina á þeirra bílskúr (og þar af leiðandi bílskúrsplanið) og ég sá að það var orðinn heldur mikill munur á. Ég dreif mig því út áður en hann var alveg búinn og bað hann um að kenna mér handtökin við hreinsunina. Hann gerði nú meira en það. Hann lánaði mér verkfærin sín og kollinn til að sitja á við verkið. Ég var svo búin að sitja við þetta í hálftíma þegar að feðgarnir komu heim. Oddur Smári kom og heilsaði upp á mig, gaf mér knús og var svo farinn inn. Davíð Steinn kom svo stuttu seinna: "Hvað ertu að gera mamma? Má ég hjálpa þér?" Ég leyfði honum bæði að rista upp úr skorunum og sópa. Eftir sirka tuttugu mínútna puð: "Mamma, má ég hætta að hjálpa þér?" Það var auðsótt mál en ég bað hann um að fara fyrir mig inn og segja mér svo hvað klukkan væri orðin: "Hvað gerist ef klukkan er orðin níu?" Klukkan var nú bara nýlega orðin sex og ég tók pásu frá planinu fljótlega.

Þegar ég kom inn lögðum við Davíð saman "kunnáttu" okkar og bjuggum til fiskisúpu. Við notuðum bara það sem við áttum til; ýsu, rækjur, sveppi, lauk, hvítlauk, papriku, gulrætur og gular baunir og krydduðum þetta með karrý og cayanne-pipar. Strákarnir voru að vísu ekkert svo hrifnir af súpunni en mér fannst hún hafa heppnast ljómandi vel.

Eftir að hafa gengið frá í eldhúsinu setti ég feðgana í það verkefni að semja afmælisboðskort og dreif mig svo sjálf aftur út á bílskúrsplan. Maðurinn á efri hæðinni laumaði að mér skóflu rétt seinna. Ég var úti til klukkan tíu en náði samt ekki að klára alveg svo þið getið rétt ímyndað ykkur hvað búið hefur verið að safnast upp undanfarin fjögur fimm ár!!! Skellti mér í heitt bað þegar ég kom inn og lá í bleyti í nokkrar mínútur.

Í gær fékk ég sms frá vinkonu minni sem býr í London. Hún var í bænum og spurði hvort í vildi fá heimsókn um fjögurleytið. Vertu velkomin! Ég hringdi svo í hana þegar ég var komin langleiðina heim. Hún og maðurinn hennar voru þá stödd í Austurstrætinu. Þau voru búin að vera að skoða söfn og fleira allan seinni partinn og svo fékk hann áhuga á skipunum í höfninni þannig að þau komu ekki til mín fyrr en um hálfsex, rétt á eftir feðgunum. Ég bauð þeim upp á afgang af fiskisúpunni og smakk á fiskibollum, bygggrjónum og grænmeti með. Fiskisúpan var enn betri heldur en daginn áður. Mér fannst þau svo rétt nýkomin er þau kvöddu um hálfátta þá á leiðinni í aðra heimsókn. Já, tíminn er oft naumur hjá fólki sem kemur bara fyrir nokkra daga. En ég fékk þó að sjá aðeins framan í hana...

En ég hitti manninn á efri hæðinni þegar ég kom heim. Þá var hann búinn að klára að hreinsa planið mín megin og var byrjaður að bera eitur í. Ég þakkaði honum kærlega fyrir og spurði hvað ég mætti borga fyrir þetta. Ég mátti borga í eiturbrúsanum þegar ég myndi eftir því en ekkert fyrir fyrirhöfnina því hann hefði hvort sem er ekkert annað að gera. Góður nágranni það.

Valur - Grindavík 1:2

Að þessu sinni tók ég tvíburana með mér á leikinn. Davíð var með svo mörg járn í eldinum að hann komst ekki með okkur. Samt langaði hann að mæta og syngja "Áfram Valur, Valur fílí bomm fíli bomm..." Við mæðginin löbbuðum á leikinn og var ég með tvær samlokur og tvo eplasdjúsa í poka. Þrisvar sinnum fleira fólk mætti á þennan leik og kláruðust rúllurnar úr posavélunum við völlinn um það leyti sem verið var að flauta leikinn á. Þetta stöðvaði mig í nokkrar mínútur eða þar til ég uppgötvaði að hægt var að kaupa miða í sjoppunni. Strákarnir voru löngu farnir inn á svæðið og ég sá Davíð Stein eiginlega ekki aftur fyrr en eftir leikinn. Jú, ég sá honum bregða fyrir við annað markið í hléinu en hann semsagt borðaði ekki samlokuna sína fyrr en á heimleiðinni.

- Og að lokum -

Til hamingju með afmælið mamma! Ég tók mig til í morgun, hringdi í hana og söng afmælissönginn. Hún er með Huldu þessa dagana og var alveg búin að gleyma hvaða dagur var í dag. Örugglega óþolandi að eiga svona dóttur sem er svona minnug á fæðingardaga fjöldkyldunnar!

- Allt er þegar þrennt er -

Mér hefur legið svo mikið á hjarta í dag að ég hef tvisvar farið fram úr mér og tapað skrifum dagsins. En ég gefst ekki upp! Svaf næstum því yfir mig í morgun. Oddur Smári bjargaði mér alveg því hann trítlaði fram klukkan korter yfir sjö í morgun klukkutíma seinna en ég er vön að vakna. Davíð Steinn kom svo fram rétt fyrir hálf: "Náði ég í skottið á þér mamma?" Þeim finnst að þeir séu að sofa yfir sig ef þeir ná ekki að hitta mig áður en ég fer.

Seinni partinn í gær kom ég við í BÓNUS og verslaði smá nauðsynjar sem ég gat skipt í tvo poka (var ekki alveg að athuga það að svartholið mitt hangir bara á annarri öxlinni) Davíð ætlaði að sækja strákana fyrir fimm en þegar klukkan var að verða sex hélt ég að nú hefði hann alveg gleymt sér eða jafnvel að eitthvað hefði komið fyrir. Nei, nei þeir feðgar voru þá bara í bolta-pumpu-leiðangri.

Þegar feðgarnir komu heim var ég að undirbúa kvöldmatinn. Mestur tíminn fór í að hamflétta, úrbeina og bita niður kjúklingaleggi og bringur. Á meðan kjúklingurinn mallaði á pönnunni tók ég fram stærstu skálina mína (hnoðskál frá Tuppervare). Setti í hana einn poka af garðsallati (virkaði ekki mikið í skálinni). Út í þetta bætti ég gúrku, ferskum sveppum, papriku, fetaosti, nokkrum kjúklingabaunum og hnefafylli af graskersfræjum. Að lokum setti ég kjúklinginn út í og hrærði þetta allt vel saman. Feðgunum fannst þetta best með frönsku sinnepi og pítusósu. Mér fannst allt í lagi að sleppa sósunni.

Í gærkvöldi stóð ég svo við heit mitt að skreppa á leik í Landsbankadeild kvenna. Skildi feðgana eftir heima rétt fyrir átta, labbaði út á Hlíðarenda og fylgdist með leik Vals og KR. Leikar fóru 2:2 og ég segi bara að þótt KR-stúlkur hefðu verið með 0:2 forskot í leikhléi þá voru þær heppnar að sleppa með jafntefli. Valsstúlkur voru í sókn meira og minna allan leikinn og skoruðu eitt mark sem dómarar sáu ekki. Boltinn fór í aðra stöngina og markvörður KR-inga greip hann fyrir innan marklínu. Á stundum hefði hreinlega mátt halda að a.m.k. annar meðdómarinn væri KR-ingur.

En í kvöld tekur Valur á móti Grindavík í Landsbankadeild karla og verður það örugglega hörkuleikur! Þeir virðast samt ekki ætla að fá jafn gott veður og stelpurnar í gær.

- Morgunhani? -

Seinni partinn í gær dró úr framkvæmda- gleðinni. Bjúgur seig á fæturnar og hægri ökklinn varð þrefaldur. Ég ákvað því að setjast inn í eldhús með fótinn upp á stól, hlusta á KR-Þróttur (2:1) og telja út. Í seinni hálfleik hætti ég að hlusta og settist fyrir framan sjónvarpið með fæturnar uppi á sófaborði og horfði á Enn og aftur. Eftir þáttinn settist ég hér við skjáinn (spjallaði m.a. við Örvar frænda og lék mér í sprengjuleik við "föðursystur".mína) og var hér meira og minna þar til sænska sakamálamyndin byrjaði. Ég held að ég hafi svo verið steinsofnuð áður en klukkan náði að verða miðnætti.

Í morgun rumskaði ég svo fyrst á áttunda tímanum en náði að kúra mig niður aftur a.m.k. í klukkutíma. Var komin á fætur fyrir hálftíu og náði þá í þvottinn niður síðan í gær um leið og ég setti í eina vél. Eftir að hafa fengið mér eitthvað í morgunmat sendi ég Davíð SMS og spurði hvernig gengi? Hann hringdi í mig til baka og sagði síðasti leikurinn hefði gengið vel hjá þeim í spænsku deildinni, liði D. Strákarnir í Val skoruðu fjögur mörk en skiptu þeim jafnt í sitt mark og markið hjá ÍBV.

Strax upp úr hádeginu dreif ég mig loksins út í blaða- og fernugámana og ákvað að fá mér smá göngu. Til að byrja með var ég stefnu-laus en áður en ég vissi af var ég kominn á Laugaveginn og kominn með þá flugu í höfuðið að athuga hvort ein frænka mín og ("hálf")-nafna (Anna María) væri að vinna í dag. Jú, jú, ég var alveg stálheppin og keypti ég af henni einn kaffibolla og stoppaði í tíu mínútur. Þetta var um tvö. Hringdi í Davíð og frétti að þeir feðgar væru ekki byrjaðir að taka sig saman svo ég gat alveg verið róleg enn. Úti var byrjað að hellirigna, beint niður en ég lét það ekki á mig fá og labbaði upp á Grettisgötu. Helga systir, Ingvi og Hulda voru ekki heima heldur á leiðinni austur og Jónas ömmubróðir var hálfslappur svo ég endaði bara aftur heima, rennblaut!

Þessa stundina eru feðgarnir að keyra Hvalfjörðinn. Þeir koma líklega ekki fyrr en um sex...

- Ég steig á bremsuna. -

Eftir miklar vangaveltur og hugarvíl ákvað ég að vera bara heima um helgina. Kostirnir við það voru heldur fleiri heldur en að drífa sig upp á Akranes. Ég er alveg útkeyrð þessa dagana, eftir hvað veit ég ekki en það er ekki þar með sagt að ég hafi dregið sængina alveg upp yfir höfuð.

Seinni partinn í gær dreif ég í því að ryksuga yfir öll gólf og reyna að finna ýmsum hlutum sinn samastað sem hafa endað á kommóðunni, borðstofuborðinu og á fleiri stöðum allt, alltof lengi... Horfði á Heillanornirnar, endursýnda þætti en á mig seig ógurleg þreyta svo ég var að spá í að fara bara að sofa. Var samt ekki alveg tilbúin til þess og kveikti þess í stað á tölvunni (það er enginn vandi að komast að núna þar sem ég er ein, he, he...) Strákarnir eru . þarna á þessu Búnaðarbanka-lottómóti og grandskoðaði ég auðvitað heimasíðuna. Pabbi var líka á línunni og spjölluðum við góða stund saman. Ég gafst svo upp fyrir Óla Lokbrá og dreif mig í rúmið um hálfellefu.

Í morgun vaknaði ég fyrir átta. Reyndi að kúra til níu en gafst upp. Dreif mig þá bara á fætur, tók af rúminu, setti í þvottavél og fékk mér morgunmat. Um hálftíu tók ég fram skúringar- og afþurrkunardótið. Nú skyldi sko skúrað út í öll horn og þurrkað af á helstu stöðunum. Þetta hefur bara gengið þokkalega vel hjá mér en það er bara eins og sumir hlutir eigi engan stað hjá mér, hmm!

Vinkona mín í Englandi hringdi stuttu fyrri hádegi. Þau eru að koma á morgun. Ömmustelpan hennar ku vera orðin fimm kíló og dafnar vel. Á hæðinni fyrir ofan mig er 4 daga herramaður að koma heim og er verið að halda skírnarveislu!

En nú eru eldhús- og baðgólfin örugglega orðin þurr...

- ...hratt líður stund! -

Það er kominn fimmtudagur og ég hef varla nógu marga tíma í sólarhringnum þessa dagana. Það hlýtur nú að líða hjá, sérstaklega ef ég reyni nú aðeins að taka í handbremsuna.

Á þriðjudaginn var kom ég við í Fiskbúð Hafliða á heimleiðinni og fékk mér bleikju til að hafa í matinn. Feðgarnir komu heim rétt á eftir mér og þá datt mér í hug að það gæti verið skynsamlegt að drífa spariföt drengjanna í hreinsun (treysti mér ekki alveg til að þvo þau sjálf). Á heimleiðinni úr hreinsuninni labbaði ég inn í Fiskbúð Einars og keypti af honum kíló af nýsteiktum fiskibollum. Það varð úr að ég hafði þær í matinn það kvöldið.

Í gær voru teknir nefkyrtlarnir úr Huldu frænku og sett rör í bæði eyrun. Hún mátti fá góðan morgunverð og drekka eplasvala fram að hádegi. Eftir það mátti hún ekkert fá en aðgerðin var gerð einhvern tíman um miðjan dag. Ég kom við í Lyfju á leiðinni heim og keypti stíla, ef Hulda þyrfti á því að halda! Alltaf gott að eiga eitthvað svoleiðis.

Í gærkvöldi bauð ég Biddu til mín í bleikjuna og var áður búin að fá hana til að sitja hjá strákunum á meðan við Davíð færum í bíó. Við hjónin fórum að sjá Basic (forsýningu) með Samúel L. Jacksson og John Travolta. Myndin er ein flækja og endar einhvernveginn þannig að maður er viss um að það á eftir að koma framhald. Þetta er ágætis mynd en það þarf samt ekki endilega að horfa á hana á stóru tjaldi.

- Og dagarnir þjóta... -

7. flokkur KR kom í heimsókn að Hlíðarenda í gær og voru spilaðir nokkrir æfingaleikir við þá. Góður undirbúningur fyrir komandi helgi. Tvíburarnir gátu nú notað legghlífarnar, nýju skóna, Valssokkana og hvítu stuttbuxurnar, peysurnar fá þeir alltaf hjá þjálfaranum. Oddur átti tíma hjá háls-, nef- og eyrnalækni um hálffimm (hann er með bólgur á raddböndunum, annars allt í lagi með hann(vildi samt vera viss) en við vorum komin til baka aftur nógu snemma til að hann gæti leikið með í lokaleikjunum. Um sex var svo loka fundur foreldra vegna Lottómótsins. Davíð var einn af þeim sem bauð sig fram sem fararstjóra og nú erum við að hamast við að leita að dýnum og svefnpokum. Strákarnir, farastjórar og þjálfarar gista inni í einhverri skólastofu en ég veit ekki með mig hvort ég sendi þá með tjald og tjaldi því er ég kem á svæðið eða keyri bara á milli. Stór spurning og fer líklega eftir veðri.

- Helgin gerð upp -

Tók laugardaginn óvenju snemma og var búin að fara í sturtu, klædd og komin á ról vel fyrir klukkan átta. Oddur Smári vaknaði um sama leiti og fljótlega vakti ég Davíð Stein. Ég átti pantaða klippingu fyrir mig í Kristu klukkan tíu og ætlaði að drífa strákana til Torfa klukkan níu. Þvílíkt tillitsleysi af mér að halda það að maðurinn geti verið í vinnu sex daga vikunnar. En ég dó nú ekki ráðalaus heldur tók strákana með mér í Kringluna og var svo heppin að þeir komust að þar! Tveir kiwi-kollar takk! "Er hægt að fá eplaklippingu?" spurði Davíð Steinn mig kvöldið áður...

Við mæðgin komum heim fyrir ellefu. Og þá fékk ég þá hugmynd að gott væri að flýta fyrir sér og skila bókabunkanum fyrir hádegi. Ó, bókasafnið opnar klukkan 13:00 á laugardögum, he, he. Það var samt fyrsta verk eftir hádegi að skila 12 af 16 bókum, framlengja fyrir hinar fjórar og gefa slatta af sænskum og íslenskum bókakiljum sem hafa safnast upp hjá mér.

Síðan lá leiðin í Intersport þar sem keyptar voru legghlífar og fótboltaskór á tvíburana (nauðsynlegt fyrir komandi fótbolta-lottómót á Akranesi um næstu helgi).

Annars fór helgin að mestu í tiltekt, þrif, Formúlugláp og að sjálsögðu var ég með eyrun á fótboltarásinni líka (hafði þá ágætan tíma til að sauma smá líka). Leiðinlegt að Valsmenn skyldu tapa en Framara hljóta að vera glaðir. Það getur greinilega allt gerst enn í Landsbankadeildinni. Ætti endilega að fara fylgjast betur með kvennaboltanum...

- Húslegir drengir og fleira -

Í gærmorgun fann Oddur upp á því að búa um hjónarúmið. Þetta gerðist eftir að ég var farin í vinnuna. Ég hafði verið búin að laga til sængina mína og hann braut til sæng pabba síns og setti rúmteppið yfir alveg einn. Í morgun endurtók sagan sig og í þetta sinn hjálpaði Davíð Steinn bróður sínum.

Annars var síðasti dagur sumarnámskeiðsins (nr. 2 af 5 í sumar (en 1 af 2 sem þeir fara á);-). Í morgun fór hópurinn sem þeir hafa verið í í heimsókn á lögreglustöðina. Eftir hádegi var diskótek. M.a. kom leynigestur í heimsókn, Dagur nokkur Sigurðsson, landsliðsmaður í handbolta. Þetta veit ég því hann áritaði bolinn sem Davíð Steinn fékk. Ég fékk enga skýringu á því afhverju Oddur Smári fékk ekki sinn bol áritaðann en þeir bræður töluðu því meira um það sem þeir lærðu í heimsókninni á lögreglustöðina.

Davíð er í vinnupartýi, hann sótti strákana seinnipartinn og fór með þá til Helgu systur. Þegar ég kom þangað ákváðum við systur að skreppa saman á pizza ´67. Ég keyrði manninn og við mæðgin hittum svo mæðgurnar á matstaðnum. Þótt við værum á pizzastað pantaði ég mér sallat. Ég vil helst baka mínar eigin pizzur svo ég geti verið viss um að ekki sé ger í botninum m.a.

Badda mín (mágkona móður-ömmu minnar heitinnar) er 81 árs í dag. Hringdi í hana í morgun rétt áður en hún lagði upp í skemmti-ferð austur á Njáluslóðir og fleira. Góð afmælisgjöf það ferðalag!!!

- Fjölskyldan í lúdó -

Feðgarnir komu heim um klukkutíma á eftir mér í gær. Þegar búið var að borða var ákveðið að spila lúdó. Við spiluðum öll og vorum hátt í tvo tíma að knýja fram úrslit (alltaf að reka heim eða vera rekinn...). Strákunum gekk misvel líka og Davíð stríddi þeim óspart hvort sem þeir voru að vinna eða tapa. Það virðist alltaf erfiðara að taka stríðni ef maður er að tapa en leikar fóru þó aldrei úr böndunum. "Pabbi, þú er alger....bófi", sagði Oddur einhvern tíman í hita leiksins. Davíð Steinn vann, ég rétt náði öðru sæti, þá kláraði Oddur og Davíð sat eftir með sárt ennið eða þannig....

- VISA-bikarkeppnin... -

Í gærkvöldi fóru fram þrír síðustu leikirnir í 16 liða úrslitum bikarkeppninnar í knattpyrnu karla. Ég komst ekki á völlinn er var með eyrun við útvarpstækið frá því um miðjan fyrri hálfleik. Strákarnir voru þreyttir eftir átök undanfarinna daga. Ég gaf þeim skyr fljótlega eftir að við komum úr afmælinu, leyfði þeim að skiptast á í "pabba"-tölvu, og leyfði þeim svo að sofna í hjónarúminu einhverntíman á níunda tímanum. Davíð kom heim af fundi stuttu áður en strákarnir fóru að sofa. Ég sat sem fastast inni í eldhúsi hlustandi á útsendinguna og með útsaumið mitt. (Sumarið er að klárast og þá tekur haustið við.)
Valsarar gerðu góða ferð til Aftureldingar í Mosfellsbæ en voru samt heppnir að lenda ekki undir í fyrri hálfleiknum því heimaliðið átti sín færi!

KR-ingar áttu í mesta basli með sprækt lið ÍA-U23. Leikar fóru þó 3:0 fyrir KR (allt markmanni þeirra að þakka). Ljótt að heyra að tvö rauð spjöld fóru á loft. KR-ingar voru sínu grófari og finnst mér spilamennska þeirra alls ekki til fyrirmyndar. Ungur ÍA-maður fékk þó annað spjaldið rétt undir leikslok (sennilega svekktur því liðið lagði sig svo sannarlega a.m.k. 150% fram).

Á Akureyri fór einnig rautt spjald á loft fyrir barnalegt brot markmanns Fylkismanna. KA-menn áttu leikinn og er ég helst á því að Fylkismenn hafi gleymt leikgleðinni og hjartanu heima. Það verður spennandi að sjá hvernig fer í deildinni n.k. sunnudag þegar Fylkir tekur á móti KA...

- Kolfinna 10 ára -

Okkur systrum og börnum var boðið í afmælisveislu í gær. Við kynntumst afmælisbarninu og fjölskyldu hennar í gegnum mömmu því hún tók á móti systkynunum úr skóla í vetur og sá um þau þar til mamman, amman eða afinn komu úr vinnu. Þessi fjölskylda fagnaði 17. júní sl. með okkur á Hellu. Helga systir sótti alla strákana úr leikjanámskeiðinu og fór með þá beint í afmælisveisluna. Á meðan sótti ég Huldu og hjálpaði henni að skipta um föt. Við vorum akkúrat tilbúnar þegar mamma hennar kom og sótti okkur. Þetta var fjölskylduafmælið og við erum semsagt búin að eignast nýja fjölskyldu í gegnum mömmu! Veislan tókst vel og ég held að afmælisbarnið hafi verið ánægt með hana.

- Sprellað með 7. flokknum -

Seinni partinn í gær hittust allir drengir og foreldrar, sem ætla að fara á LOTTÓ-mótið (sem haldið verður á Akranesi 11.-13. júlí n.k.), á flötinni við Valsheimilið. Þjálfarinn stjórnaði leikjum. Byrjað var að hita upp og fara í stórfiskaleik, þá var farið í nokkur boðhlaup (tveir og tveir saman, allskonar æfingar), einnig voru drengirnir þjálfaðir í smá boltameðferð. Síðan var hópnum skipt í tvennt. Helmingurinn byrjaði í "holu"-bolta og drengirnir í hinum hópnum tóku vítiaskot á foreldrana. Þegar allir voru búnir að prufa þetta skoruðu eldri strákarnir (f. ´95) á sína foreldra í fótbolta en þjálfarinn skipti okkur í hinum hópnum upp. Ég og Davíð Steinn vorum í hattaliðinu og Davíð og Oddur Smári voru í hinu liðinu. Leikar fóru 2:2 en hitt liðið var alltaf á undan að skora. Að lokum drógu foreldrar sig afsíðis til að ræða um ýmis mál í sambandi við mótið á meðan þjálfarinn skipti strákunum upp í fótboltalið og lét þá spila næsta hálftímann eða svo... Er reyndar ekkert svo viss á tímanum...

- Formúlan í Nürburing -

Það var spenna í tímatökunum og keppnin í gær var ein að þeim skemmtilegri í ár. Spjallararnir í útsendingunni voru nýbúnir að tala um að það væri óvenjulegt að allir keppendur væru enn með þegar vélin sprakk í bíl Räikkonens. Ég fann til með piltinum því hann var að keyra mjög vel. Ég sat límd við sjónvarpið allan tímann og þessir tveir tímar voru ekki lengi að líða. Atvikið þegar Montoya fór fram úr M. Schumacher þótti mér skondið og heimsmeistarinn gerði vel í að ná í stig. Skv. textavarpinu í dag átti hvorugur sökina og fyrst Scumi hélt bílnum í gangi og var að hálfu inni á brautinni þá var ekkert sett út á að hann fengi aðstoð. Mér fannst það reyndar svolítið skrýtið!

smá að öðru
Annars hélt ég áfram að taka til og þrífa íbúðina og er ekki búin enn þótt ekki sé nema um rúmlega 70 fermetra að ræða. Bjó til kjötbollur í kvöldmatinn, nógu mikið til að frysta helminginn og eiga samt afgang handa mér í hádeginu í dag. Við Helga systir ætlum svo að búa til kjötbollufjall af Hulduvænum bollum í ágúst. Og líklega eitthvað að fiskibollum líka. Samvinna er góð!

- Veikindi og fleira -

Á fimmtudaginn var Oddur Smári slappur í maganum. Davíð tók að sér að vinna bara heima og var með báða strákana því Davíð Steinn vildi ekki fara einn í sumarbúðirnar, hélt kannski að það væri skemmtilegra að vera heima. Þeir misstu semsagt af Nauthólsvíkur- og keiluferð. Um kvöldið talaði Oddur um að hann vildi helst vera veikur heima á föstudeginum líka, svo hann þyrfti ekki að fara í bíó. Við töluðum við hann á þeim nótunum að það væri orðið svo langt síðan hann fór í bíó síðast að hann yrði að prófa. Hann væri líka orðinn svo stór að hann þyrði t.d. að fara í stóru rennibrautina í Laugardalslauginni og þætti það bara fjör. Hann ákvað að prófa þetta. Pabbi hans ætlaði líka að tala um þetta er hann færi með þá um morguninn.

Morguninn eftir kallaði Davíð eina umsjónarstúlkuna á eintal. Oddur vissi alveg hvað var í gangi og sagði hátt og skýr: "Ég er nefnilega sko smeykur við að fara í bíó". Mér skilst að allt hafi gengið eins og í sögu.

Talandi um sögu, þá skrifaði Oddur Smári eina eitt kvöldið í vikunni. Ég mátti alveg birta hana hér, rétt stafsetta samt;
Einu sinni var lítil stúlka.
Mamma hennar var ómöguleg
af því hún þurfti að vinna og var
þreytt á daginn. (Oddur Smári Davíðsson 25. júní 2003)

Davíð Steinn fékk svo gubbuna í nótt og var ælandi með hléum fram á morgun. Hann virðist vera hress núna. Það er jafnaldra þeirra og vinkona, Birta Rúnarsdóttir, í heimsókn. Þau eru búin að þekkjast síðan þau byrjuðu tveggja ára á leikskólanum Barónsborg.

- Gæsaveisla -

Ein vinkona mín, fyrrum kórsystir, núverandi saumaklúbbssystir og síðast en ekki síst "föðursystir" (erum báðar Hjaltadætur), er að fara að gifta sig í næsta mánuði. Sl. mánudag fékk hún tilvonandi brúður til "að skoða með sér kjól í Mjóddinni". Tímasetningin var sett á fjögur og passa varð upp á það að hún myndi ekki ná í dóttur sína til dagmömmunnar og koma með hana með sér. Það tókst með naumindum og var búið að sjá um að pabbinn sækti stúlkukornið. Við Bidda mættum fyrstar og biðum í felum á meðan tekið var á móti "gæsinni" en hún var sótt af manninum hennar. Við spiluðum svo framhaldið svolítið eftir eyranu. Létum "gæsina" reyna að selja allskyns gæsavatn, þóttumst vera búnar að panta braut í keilu en fórum svo í smá bíltúr út í óvissuna. Við hinar þrjár ræddum um hvert skyldi fara; var búið að setja á hestana, ætli við næðum tímanlega út á Keflavíkurflugvöll, hvernig var nú með kajakinn í Nauthólsvík, já og hvað með stripparana... Ég var við stýrið en lét segja mér til (hægri þarna og svo beint áfram...).

Á gólfvellinum við Hvaleyrarvöll beið svo maðurinn hennar með eðalgolfvagn handa tilvonandi brúðinni og fór með hana stuttan rúnt. Á eftir fengum við allar að æfa teighögg og pútt með sömu kylfunni. Frá gólfvellinum var haldið áleiðis í "flugvélina" en í rauninni stoppuðum við við tjörnina í Hafnarfirði og gerðum heiðarlegatilraun til að gefa öndunum þar myglað brauð. Þaðan var hringt í "stripparana" og athugað hvort þeir væru að verða tilbúnir til að taka á móti okkur.

Við höfðum enn tíma og áfram var rúntað, teknir nokkrir auka hringir á einu hringtorginu (ég var samt bara í vatninu). Næst stoppuðum við hjá Maríuhellum og skoðuðum þá áður en við "fundum" svo "strákana" þrjá við næsta grill í Heiðmörkinni. Þar var slegin upp GRILL-veisla, dúkað borð og rauðvín með matnum sem var grillaðar svínalundir, grillaðir sveppir með hvítlauksosti, grillkartöflur, heit piparsósa (líka grilluð) og hrásallat. Við Davíð fengum tækifæri til að sitja við háborðið hjá tilvonandi brúðhjónum. Þetta heppnaðist allt eins og best varð á kosið.

Það skal tekið fram að pabbinn var búinn að redda pössun og Helga systir reddaði okkur Davíð (sótti strákana á námskeiðið og leyfði þeim að gista hjá sér!).

- Dagspartur á Hlíðarenda –


Síðast liðinn sunnudag var haldin fjölskylduhátíð við Valsheimilið milli þrjú og fimm (einkar hentugt því þá var hægt að bregða sér á leikinn Valur – ÍA strax á eftir). Margt var í boði fyrir börn á öllum aldri. Hægt var að velja um þrjá hoppu-kastala, æfa kast-hittni, ganga á stultum, fá Valsmerkið (eða eitthvað annað) málað framan í sig og margt fleira. Vinsælust var vítaspyrnukeppnin. Strákur úr fjórða flokki stóð nær allan tímann í markinu og varði vel. Allir fengu að taka þrjú skot og ef skorað var úr tveimur fengu börnin sleikjó. Margir urðu að fara nokkara umferðir og létu það ekki á sig fá þótt röðin væri mjög, mjög löng.
Einnig var boðið upp á fanta og marglitan frostpinna og hægt var að fá pylsur á vægu verði. Veðrið var þokkalegt og ég veðjaði við manninn minn um að hann myndi hanga þurr á meðan við værum á svæðinu.

Valur – ÍA 1:3
Rétt fyrir fimm dró ég “alla” strákana mína á fyrrnefndan leik. Valsmenn byrjuðu vel og náðu að setja fyrsta markið eftir tíu mínútna leik eftir varnarmistök Skagamanna. En gestirnir tóku sig fljótlega saman í andlitinu náðu góðu samspili og að pota boltanum fjórum sinnum í netið (oftast með skalla) en eitt markið var dæmt af vegna rangstöðu. Já, ekki gekk það í þetta sinn en það má alls ekki gefast upp. Seinni hálfleikurinn t.d. var markalaus og bæði lið fengu sín færi. Það gengur bara betur næst. Áfram Valur!

- Mikið að gerast í kringum mig þessa dagana en þeim mun minni tími til að skrá alllt niður. Bæti mjög fljótlega úr því en líklega þó ekki í dag!

- Laugardagskvöld -

Strákarnir eru komnir heim. Þegar til kom þá nýtti ég mér það að Helga, Hulda og Ingvi fóru austur seinni partinn í gær. Auðvitað hefði ég viljað fara sjálf og það stóð til en ég var búin að svíkjast um ákveðið verkefni hér heima (mér var nær) og það er ekki hægt að vera á tveimur stöðum í einu. Við leigðum okkur tvær spólur en ég hafði bara úthald í að horfa á aðra þeirra og var sofnuð fyrir miðnætti.

Í morgun fór ég á fætur á níunda tímanum því Helga hafði talað um að leggja af stað í bæinn í síðasta lagi um hádegi og ég vissi að ég þyrfti nokkra klukkutíma í það sem ég var að fara að gera. Ég ákvað að láta dóta- og fata-sorteringar mæta afgangi og lagði til atlögu við stráka herbergið vopnuð ryksugu, afþurrkunarklút og skúringafötu. Fór með sængur, kodda og dýnur út á verönd, setti svo í þvottavélina í leiðinni. Tók allt smádót af gólfinu, dró rimlatjöldin upp og opnaði gluggann. Þá gat ég loksins ryksugað. Um hálfellefu fór ég niður í þvottahús, hengdi upp úr vélinni og setti í aðra. Þá tók ég smá pásu frá tiltektinni. Sagði Davíð að það væri að verða kominn tími til að vakna ef hann ætlaði sér að vinna eitthvað í dag. Til að drífa manninn sem fyrst upp úr bólinu hellti ég upp á könnuna og bjó til eggjaköku með lauk, gulrótum, skinku og rjóma. Helga systir hringdi rétt fyrir tólf og sagðist vera að leggja í hann en hún kvaðst ætla að taka strákana með sér í sund er þau kæmu í bæinn. Davíð var byrjaður að vinna í tölvunni hér heima og ég var kominn aftur í gang. Þreif bláa helminginn (neðri helmingurinn) af veggjum strákanna nema rétt á bak við stóru hilluna og kommóðuna. Ryksugaði inni á baði, ganginn, eldhúsið og ganginn frammi. Skúraði öll þessi gólf (nema parket-ganginn) og einnig inni hjá strákunum. Ég var rétt nýbúin að skúra frammi í gangi þegar Helga og Ingvi komu með dót strákanna heim. Rétt náði að knúsa þá hæ og segja takk við systur mína og mág áður en þau fóru í sund. Hengdi upp úr seinni vélinni, setti utan á sængur drengjanna, bjó um kojurnar og þurrkaði af og endurraðaði í bókahillurnar...

Þetta er svaka talning og sennilega hrútleiðinleg. Ég var að meira og minna frá svona níu til hálffjögur. Þá skilaði mágur minn strákunum úr sundi. Þeir voru glorhungraðir og ég gaf þeim eitthvað í svanginn áður en ég dreif mig í sturtu. Á sjötta tímanum kom svo Oddur Smári með mér að versla. Við komum klyfjuð úr búðinni klukkutíma seinna. Þá hafði ég til mat. Gáfum okkur góðan tíma við matarborðið, fjölskyldan. Nafnarnir löbbuðu með spólurnar út á leigu og við Oddur spiluðum Ólsen-ólsen og lönguvitleysu. Þegar feðgar komu til baka fóru bræður að spila en svo spilaði ég nokkra Ólsen-ólsen við Davíð Stein. Þeir fóru svo í rúmið rétt fyrir tíu og sofnuðu eins og skot....

- Miðvikudagur -

Dagarnir líða alltof hratt hjá mér en það er nú svo sem engin ný saga. Helga systir bauð okkur Davíð í mat á mánudagskvöldið og hún fékk líka þá frábæru hugmynd að skreppa í Lágmúlann og spila nokkrar "púl"-umferðir. Davíð var alveg til í að passa Huldu svo við systur drifum okkur strax og sú stutta var sofnuð. Spiluðum í þrjá tíma og skemmtum okkur hið besta. Verst hvað ég er léleg í þessum leik, einu skiptin sem ég vann var þegar Helga klúðraði svörtu kúlunni. En ég hló mikið þetta kvöld.

Lýðveldisdagurinn 17. júní á Hellu
Davíð þurfti að vinna í gær svo ég fékk far með Helgu og Huldu austur. Sú stutta taldi sig þurfa að pissa nokkrum sinnum á leiðinni en þegar til kom gerðist ekkert. Vorum komin á áfangastað um eitt og biðu strákarnir spenntir eftir mér úti. Ég fór með þeim í skrúðgönguna og þar hittum við fyrir hina tvíburana og þeirra fólk allt. Hann hékk þurr á meðan skrúðganga fór fram (frá Lundi og að íþróttahúsinu við skólann). Þar uppi var mjög flott sýning eftir elstu og yngstu kynslóðirnar. Niðri var hægt að fá sér kaffi og alls kyns kræsingar sem kvenfélagið stóð fyrir. Hátíðin sett um tvö og fyrst kom fjallkonan fram. Næst á eftir sungu nokkrar stúlkur þrjú lög undir stjórn Nínu Maríu Morávek. Þá hélt stúlka sem var að klára 10. bekkinn í vor, Helga Sæmundsdóttir, virkilega góða hátíðarræðu. Verst hvað hún fékk ekki nógu gott hljóð. Salnum var skipt í tvennt og nú var öllum krökkum boðið yfir í hinn helminginn að spreyta sig á þrautabraut. Tveir og tveir "fóru" saman og voru nokkrir unglingar hér og þar í brautinni að hjálpa til. Allir fengu verðlaunapening fyrir þáttöku. Einnig gátu krakkarnir skráð sig í hæfileikakeppni. Oddur Smári og Davíð Steinn voru meðal þeirra sem þar skráðu sig. Oddur söng öll erindin í Vikivakar (Sunnan yfir sæinn breiða...) og Davíð Steinn söng eitt erindi í Hver á sér fegra föðurland. Keppendur voru annars af öllum stærðum og gerðum, allavega frá svona 4-12 ára. Einn söng tyrkneska lagið úr Eurovision, ein spilaði á klarinett og fleira og fleira. Dómnefnd átti víst í mestu vandræðum með að velja í þrjú fyrstu sætin. Allir keppendur fengu þó verðlaunapening fyrir þátttöku. Þriðja sætið var kynnt fyrst og þar lenti Oddur Smári og fékk hann gjafabréf upp á 12" hvítlauksbrauð í Kanslaranum á Hellu í verðlaun. Í öðru sæti lenti Davíð Steinn og fékk hann gjafabréf upp á 14" pizzu og kók í kanslaranum. Sú sem lék á klarinettið sigraði keppnina og fékk pizzuveislu frá Kanslaranum í verðlaun. Og ég er að springa úr stolti. Mér skilst að strákarnir hafi meira að segja verið búnir að æfa sig heima fyrir keppnina.

á eftir...
...var mamma með veislu og bauð hún hinum tvíburunum og þeirra fólki (systur, móður og móðurforeldrar) heim í Hólavang. Þetta var alveg frábær dagur. Ég komst svo aðeins yfir til Steina frænda og þegar ég bjó mig undir að fara aftur í bæinn með Helgu og Huldu mætti Davíð á svæðið svo ég gat verið aðeins lengur...

- Sunnudagur -

Ég er orðin ömmu-vinkona. Um sjö í morgun fæddist 14 marka og 52 cm stúlka. Móður, dóttur og ömmu líður vel en tvær þær fyrrnefndu eru örugglega þreyttar eftir átökin.

Heimsóknin
Ég var á fullu í eldhúsþrifum um hádegisbil í gær þegar vinkona mín hringdi í mig og bað mig um að sækja sig. Ég brunaði nær strax af stað og rændi henni yfir til mín. Við vorum rétt komnar hingað heim þegar dóttir hennar hringdi og spurði hvar við værum. Við höfðum haldið að hún væri í sturtu og ákveðið að drífa okkur bara yfir því ég mundi örugglega hitta á hana þegar ég skilaði mömmunni um kvöldið. Dagurinn flaug áfram. Davíð skrapp og náði í nýtt skjákort, sem honum var gefið (fékk sérstakan hjónabandsafslátt) í tölvuna. Að því loknu var hann á leið í vinnu og við skutluðum honum og skruppum í Bónus í leiðinni. Spjölluðum mikið vinkonurnar og þessir átta-tíu klukkutímar voru alls ekki nóg fyrir allt sem við þurftum að tala um. Um fjögur drifum við okkur út í labbitúr. Fórum með pappír og flöskur með okkur. Ég teymdi vinkonu mína þangað og hafði hún jafn gaman af sýningunni og ég. Hún kynntist Smára aðeins í FSu. á sínum tíma. Davíð kom heim á áttunda tímanum og þá vorum við stöllur að hafa til kvöldmatinn í sameiningu. Upp úr klukkan níu skilaði ég henni svo til baka og stoppaði í rúman klukkutíma. Verðandi föðurafi og konan hans buðu okkur upp á kaffi og ís og var það vel þegið. Það sást reyndar á verðandi móður að líklega væri mjög stutt í að eitthvað færi að gerast ef hún var þá bara ekki komin af stað sem reyndist rétt eins og kom fram í upphafi.

- Laugardagur -

Dreif mig á fætur á tíunda tímanum til að setja í þvottavélina og taka aðeins til í eldhúsinu. Var rétt búin að safna saman flöskum og pappír ofan í poka þegar ég átti leið inn í stofu. Ákvað að kveikja á tölvunni og hér hef ég setið síðan...

heimsókn
Á fimmtudagskvöldið var heimsótti ég eina vinkonu mína upp í Grafarvog. Davíð var að spila í tölvunni og tilvonandi maður hennar var á húsfundi. Við áttum notalega stund saman en það tók mig a.m.k. klukkustund að ná sambandi við tæplega tveggja ára dóttur þeirra. Hún er mikil pabba og mömmu stelpa og alveg rosalega feimin. Klukkan var að nálgast ellefu er ég kvaddi, dreif mig heim og hengdi upp úr vélinni sem ég hafði sett í rétt áður en ég fór af stað. Davíð var enn að spila en hann náði að klára leikinn fyrir miðnættið...

sýning Smára og Karls
Rétt upp úr klukkan fjögur í gær hitti ég Biddu og Sonju á Hlemmi. Saman litum við inn á gallerí Hlemm þar sem stendur yfir sýning eftir tvo listamenn. Ég hef þekkt Smára síðan ég var eitthvað um tíu ára en einn bróðir hans var í sveit einn vetur á Heiði, þar sem ég ólst upp til tólf ára aldurs. Seinna kynntist ég Smára betur í Fjölbraut á Selfossi og höfum við verið vinir síðan þá.
En að sýningunni. Á fyrstu tveim mánuðum sl. árs settist Smári niður með A4 blað fyrir framan sjónvarpið á meðan fréttirnar "rúlluðu" í gegn og reyndi að "fanga sem mest af því sem birtist á skjánum" eins og hann segir sjálfur. Fréttirnar eru oft yfirfullar af allskonar áreitum og það að gera tilraun til að ná þessum áreitum öllum myndrænt niður á eitt A4 blað er sannarlega þrekvirki. Hugmyndirnar sem þessi maður fær eru margar og margvíslegar og hann sjálfur er í senn mjög margbrotinn og einfaldur (á jákvæðan hátt), ótrúlega skrýtið. En mér fannst gaman að sýningunni hans og velti því fyrir mér hvernig honum hafi liðið þegar hann var að vinna að þessu verkefni.
Myndir Karls Jóhanns "Fólk, tré og ávextir" vöktu einnig mikla hrifningu og þá sérstaklega myndin af Heilagri Nínu og Gosa en annars var erfitt fyrir mig, leikmanninn, að gera upp á milli myndanna...

Eftir að hafa skoðað sýninguna settumst við aðeins inn á Kaffi Roma.

Kvöldið var helgað okkur Davíð. Ekkert var kveikt á tölvunni og bara örstutt á sjónvarpinu. Skruppum á Amerikan Style og fórum í bíltúr, Davíð fannst of blautt til að fara í labbitúr, hann sem synti 1000m um morguninn... Heima tókum við fram scrabble og spil. Davíð rúllaði mér upp í orðaleiknum en ég hafði betur í kasínunni. Notalegt kvöld í alla staði.

Í dag á ég von á vinkonu í heimsókn. Hún er búsett í London en er hér á landi að bíða eftir fyrsta ömmubarninu sínu. Ég er semsagt að verða ömmu-vinkona allra næstu daga...

- aukablogg -
...ég gleymdi alveg að segja frá því í gær að Davíð Steinn fékk að hringja í mig seinni partinn á þriðjudaginn. Hann var svo spenntur strákurinn. "Veistu mamma, Víðir lánaði mér hjólið sitt og ég gat hjólað án þess að detta..." Ég er auðvitað mjög upp með mér því hjólið hans Víðis er án hjálpardekkja.

- Fimmtudagur -

Helga systir bauð mér á vorhátíð í leikskólann Njálsborg, þar sem Hulda er. Hátíðin var frá þrjú til fimm og mætti ég um fjögur. Var reyndar á leiðinni að horfa á leikinn en systir mín hafði spurt hvort ég þyrfti nokkuð að horfa á hann heima hjá mér. Það var mikið um að vera á leikskólanum þegar ég kom þar að. Öll börn voru máluð í framan, verið var að grilla (SS)-pylsur, börnin fengu popp í poka, hægt var að kaupa pakka á 100 kr. og svo kom líka trúður. Ég staldraði við um stund en skaust svo á Grænan kost og keypti fyrir fjóra til að taka með...


Litháen - Ísland 0:3

...leikurinn var nýbyrjaður er við systur komum heim til hennar. Við borðuðum fyrir framan sjónvarpið en systir mín viðurkenndi alveg að hún hafði takmarkaðan áhuga á þessu öllu og settist bara stund og stund enda þurfti að sinna Huldu því hún er alltaf orðin þreytt á þessum tíma. En leikurinn var fínn. Liðið var að spila mjög vel þótt það kæmu kaflar þar sem sumir (aðallega einn leikmaður) gleymdu að verja og fylgjast með sínum svæðum. Árni Gautur Arason stóð sig virkilega vel í markinu en ég er líka sammála því sem íþróttavefur mbl.is hefur eftir honum að við megum ekki ofmetnast.


- X-men -

Við Davíð fórum svo á bíó í gærkvöldi (um að gera að nýta sér barnleysið) og sáum mynd nr. 2 um baráttu stökkbreytta við óbreytta. Mér leiddist ekkert nema hléið í miðri mynd.

- Miðvikudagur -

Það er allt eitthvað svo tómlegt heima. En undanfarið hafa verkefnin hlaðist upp og nú verður ekki hjá því komist að nota tímann og taka til hendinni. Tók samt á mig pínu krók á heimleið í gær. Jónas ömmubróðir var einhvers staðar að nota góða veðrið svo ég leit aðeins inn til konu sem ég er búin að þekkja síðan ég var lítil. Stoppaði svona í rúman hálftíma og fékk kaffi og pönnsur. Þá var ég líka komin í "geru"-stuð. Dreif mig heim og um fimm var ég að henda sængum út á tröppuhandrið. Setti í þvottavél, tók hjónaherbergið nokkuð vel í gegn, tók utan af hjá strákunum, ryksugaði og hreinsaði ofninn inni á baði og allt þetta tók mig rúmlega klukkutíma. Þá settist ég niður fyrir framan sjónvarpið, bullsveitt, og setti átekna spólu í myndbandstækið. Davíð kom heim á þeim tímapunkti og horfði hann með mér á CSI-Miami frá kvöldinu áður.

Í dag ætla ég mér að horfa á Litháen-Ísland (án þess að tína öðru barninu mínu...(enda eru drengirnir í sveitinni eins og komið hefurfram;-)) en reyna svo að halda "gerunni" áfram í kvöld. Það er kannski líka spurning um að nota tímann og barnleysið og plata manninn með í bíó í kvöld...

- Annar í hvítasunnu -

Dagurinn í gær var frekar rólegur. Setti í tvær þvottavélar og hengdi það upp og einnig fór uppþvottavélin í gang. Annars var ég með nefið ofan í bókum. Helga systir hringdi um tvö og þar sem að það var möguleiki að við fjölskyldan yrðum í nágrenninu við hana seinni partinn bað hún mig að skutla digital-myndavélinni hennar mömmu yfir til sín. Hin heimsóknin brást svo ég ákvað að kíkja bara til Helgu í staðinn. Strákarnir komu með mér og var Hulda mjög glöð að hitta þá. Þetta var um hálffjögur. Davíð var hér heima að vinna en fljótlega eftir að ég kom til Helgu ákváðum við systur að hafa mat saman. Ég átti þiðinn kjúkling heima og hún var með afgang af lambalundum og sósu. Þannig að ég sótti manninn og kjúklinginn á fimmta tímanum. Notaði tækifærið og skilaði spólunni "Vitnið" til frænku minnar því hún býr stutt frá Helgu. Það var æsingur í börnunum allt þar til þau voru búin að borða, greinilega orðin mjög svöng þarna fyrir mat. Þegar við komum heim aftur voru strákarnir úti í smá stund að fylgjast með smíði búkofa hér úti í garði. Ég setti þá beint í bað er þeir komu inn og voru þeir ekki lengi að sofna er þeir fóru í rúmið um níu. Davíð fór þá að skila af sér kaffi og WC-pappír á tvo staði. Strákarnir voru að safna fyrir Lottómótinu á Akranesi í sumar og voru að selja pappír 64stk, 10kg af þvottaefni og tvær tegundir af kaffi saman í pakka( þ.e. hægt var að panta bara pappír, eða bara þvotta efni eða bara kaffi eða allt af öllu, kaffi og rúllur....). Bæði 7. flokkur og 5. flokkur voru að selja en 5. flokkur fer á mót á Akureyri í sumar og fyrir það mót ætlar þjálfarinn þeirra að fara með þá í æfingabúðir. Mér skilst að salan hafi bara gengið ágætlega.

Nú er ég að fara að taka saman föt handa strákunum og á eftir brunum við austur á Hellu þar sem strákarnir verða a.m.k. til 17. júní og kannski fram á aðra helgi. Það fer allt eftir því hvort hægt verður að senda þá nokkra daga á Bakkann. Reyndar á ég ekki von á öðru því það er búið að biðja um að fá þá þangað í nokkra daga og helst núna í júní. Ég held að mamma hefði gott af því að þeir væru ekki nema vikuna á Hellu því næstu tvær vikur verða hjá henni tvíburar á áttunda árinu sem hún hefur tekið á móti úr Ísaksskóla í vetur og mun gera það áfram næsta vetur. Strákunum kemur vel saman og eru eiginlega eins og bræður, en eins og stráka er siður tuskast þeir stundum til og er erfitt að tjónka við þá. Heilsa hennar mömmu er ekki alveg 100% en ég veit að hún mun aldrei gefast upp að fyrra bragði og segjast ekki geta þetta. Held reyndar að strákarnir muni verða mikið út. Oddur og Steinn eiga góðan vin (sonur bekkjarbróður míns úr grunnskóla) fyrir austan sem er jafngamall hinum tvíburunum og ég er viss um að þeir verða mikið með honum. En nú er best að fara að snúa sér að undirbúningi. Ég er jafnspennt (og strákarnir) að komast á heimaslóðir...

- Skólaslit -

Á föstudaginn var vorum við Davíð kominn upp í Ísaksskóla rétt fyrir klukkan hálftvö. Verið var að stilla krökkunum upp á skólalóðinni. Hver bekkur hafði sitt auðkenni í formi kórónu og höfðu átta ára bekkirnir "útskriftar"-hatta. Stuttu seinna var allt tilbúið og bauð Edda skólastjóri alla viðstadda velkomna en kynnti svo til sögunnar tvö af elstu börnunum sem einnig báðu alla velkomna og sáu um að kynna lögin sem krakkarnir sungu. Rétt fyrir tvö var svo skólanum slitið og í þann mund fór að rigna. Börnin fóru inn í stofur, tóku dótið sitt, kvöddu kennarann sinn og sum færðu honum blóm. Ég fór heim með tvíburunum en Davíð fór aftur að vinna. Oddur Smári og Davíð Steinn eru semsagt búnir með 1. bekkinn og komnir í sumarfrí.


- Ísland - Færeyjar 2:1

Strákarnir fóru í afmæli til bekkjarbróður síns alla leið upp í Grafarvog á laugardeginum. Þegar ég sótti þá um þrjú spurði ég þá hvort þeir vildu koma með mér á fótboltalandsleik. Þeir vildu það gjarnan. Við vorum komin inn á svæðið og búin að finna sætin okkar um hálftíma fyrir leik. Ég spurði strákana hvort þeir þyrftu að pissa en þeir neituðu því. Rétt áður en leikmenn komu inn á völlinn sagðist Oddur vera í spreng. Ég sendi hann af stað og spurði Davíð Stein hvort hann þyrfti ekki líka. "- Ég get haldið í mér." Ég sagði að það væri ekki gott og fór með honum niður tröppurnar hjá "hólfinu" okkar. Þar sá ég að þarna var stutt í salernisaðstöðu og sagði drengnum bara að muna að við sætum í hólfi O. Svo fór ég í sæti mitt aftur. Oddur kom til baka þegar verið var að spila og syngja þjóðsöngvana. Ekkert bólaði á Davíð Steini og fljótlega sendi ég Odd til að athuga hvort hann væri enn á klósettinu. En hann fann ekki bróður sinn svo ég fór að svipast um eftir honum. Leikurinn var byrjaður og ég fór að spyrjast fyrir um drenginn. Ranglaði um svæðið og fór og talaði við öryggisvörð og fékk númer hjá öðrum sem hann sagði mér að hringja í ef ég hefði ekki fundið drenginn í leikhléi. Fór öðru hvoru upp í "hólfið" en þar var bara Oddur sem fór líka að ókyrrast. Í hálfleik var Davíð Steinn kallaður upp og beðinn að snúa sér að næsta öryggisverði sem myndi fylgja honum til okkar. Ekkert gerðist. Ég labbaði hringinn í kringum völlinn en sá hann hvergi. Davíð hringdi í mig og ég sagði honum frá ástandinu. Rétt eftir að leikurinn var svo búinn hringdi Davíð í mig aftur. Hann kom labbandi úr Ármúlanum og sá bílinn okkar fljótlega og þá gat hann sagt mér að drengurinn væri sofandi inni í bílnum. Ég hafði gleymt að læsa honum og þegar strákurinn fann ekki sætin og okkur bróður sinn aftur eftir að hafa farið á klósettið fór hann út af svæðinu og að bílnum. Ég lét öryggisverðina vita að hann væri fundinn.
Rétt áður en leikurinn var búinn hafði ég spurt Odd hvað hann mundi gera ef hann mundi ekki rata til baka til mín og hann sagði mér að hann mundi fara að bílnum. Ef ég hefði spurt hann fyrr hefði ég líklega drifið mig og kannað málið en mér var farið að líða svo illa þarna að ég spáði ekkert í þetta frekar.

Þetta er reyndar ekki í fyrsta sinn sem Davíð Steinn týnist. Fyrir rúmum tveimur árum voru þeir bræður nýbúnir að vera í nokkra daga á Hellu hjá mömmu og pabba. Þar voru þeir miklu frjálsari heldur en hér í bænum og léku sér úti allan daginn. Ég var að vinna milli eitt og sjö á þessum tíma og Helga systir sótti þá flesta daga fyrir mig úr leikskólanum. Stutt frá Helgu (á Grettisgötu) bjó strákur sem er einu ári eldri en strákarnir og voru þeir farnir að kynnast og leika sér svolítið saman. Einn daginn plataði hann Davíð Stein með sér niður á Laugaveg (Oddur vildi ekki fara með), yfir á hina gangstéttina og í eitthvað húsasund þar sem var ein róla. Svo stakk strákurinn af. Davíð Steinn hafði ekki vit á því að fara yfir götuna aftur heldur gekk í áttina að Lækjargötu. Við Ingólfsstræti snéri fólk sér að honum þar sem hann var farinn að skæla og tók hann með sér. Lögreglustöðin niðri í bæ var lokuð svo þau fengu að hringja í lögreglu frá Borgarbókarsafninu í Grófinni. Um það leyti sem náðist í mig í gemsann var ég kominn alla leið á Hlemm og systir mín var að leita á Grettisgötunni og stóran hring þar í kring. Ég hálfhljóp alla leið á bókasafnið var komin á undan Davíð sem ég hafði látið vita í millitíðinni svo hann gæti sótt okkur mæðginin. Það er vond tilfinning að týna barninu sínu og þegar það er fundið kemur sjokkið þúsundfalt eftir á þannig að maður ræður ekki neitt við neitt við tilfinningar sínar.

Ég er búin að ræða það við strákana að bíða eftir hvor öðrum ef við erum á svona mannmörgu svæði. Og ef þeir eru einir og finna ekki út hvar þeir voru að fara ekkert í burtu heldur bíða við þann stað sem þeir voru að koma frá (klósettin í tilvikinu í gær). Ætli það sé ekki skynsamlegast að drífa sig svo á næsta landsleik og reyna að njóta hans tvöfalt!

Kojurnar

Tvíburnarnir sofa í rúmlega hundrað ára gömlum kojum. Við systur sváfum líka í þeim og í millitíðinni voru þær lánaðar frændsystkynum okkar. Þegar þær komu þaðan voru þær alhvítar (það sem sást fyrir límmiðum). Pabbi tók sig til og hreinsaði þær upp og spreyjaði þær bláar. Þeir bræður hafa verið iðnir við að líma á þær sl. tvö ár svo það fer bráðum að hætta að sjást í bláa litinn. En fyrst eftir að þeir byrjuðu að sofa í kojunum var Davíð Steinn alltaf uppi en Oddur var "niður-hræddur" og svaf niðri. Fyrir um ári síðan fór ég að láta þá skiptast á, færi þá á milli þegar ég skipti um sængurfatnað og lök. Í fyrstu kallaði Oddur alltaf í mig ef hann var uppi "-Hjálp! Ég þarfa að pissa!" eða "-Það er kominn dagur." Núna er hann nú farinn að klifra upp og niður sjálfur. En í gærkvöldi fór hann upp í koju áður en hann átti að fara að sofa og nennti svo ekki einhverra hluta vegna að klifra sjálfur niður. Ég bað hann um að bíða rólegan smá stund. Þá sagði hann strax "Ég nenni nú ekki að vera hérna uppi til eilífðar...."

- Þriðjudagur -

Valur tapaði í gærkvöldi fyrir Þrótti R.. 0:1. Ég komst ekki á leikinn en var með eyrað við tækið að hlusta á "Útvarp Val". Verð að vera sammála þeim sem var að lýsa að það gengur ekki að styðja bara sína menn ef þeir eru í efsta sætinu og ætla mér að vera dugleg að fara a.m.k. á heimaleikina í sumar. Strákarnir hafa líka mjög gaman og gott af því að fara líka.

Geitungar inni

Um helgina kom fyrsti geitungur sumarsins inn. Ég verð að játa það að mér er mein-illa við þessi kvikindi, sérstaklega ef þetta kemur inn til mín. Þó var ég óvenju róleg þegar ég varð vör við dýrið, náði bara í ryksuguna og tókst að góma það í fjórðu tilraun og svo bað ég Davíð um að ryksuga yfir gólfin. Hafði reyndar svo orð á því að það þyrfti að koma geitungur inn til okkar vikulega. Þá myndi verða ryksugað yfir gólfin reglulega....

- Mánudagur -

Helgin flogin og kominn nýr mánuður. Tíminn heldur áfram að þjóta á millijón. Á laugardaginn bauð ég ungri vinkonu minni og kærasta hennar í mat til okkar um kvöldið. Við höfum gert þetta stöku sinnum svona áður (byrjaði þegar mamma hennar var hér á landi (milli landa) eftir að hún kom frá Danmörku og áður en hún flutti til Englands) en þetta er í fyrsta skiptið sem kærastinn kemur með. Að venju voru tvær pizzur á boðstólum, önnur með rækjum, túnfiski, apríkósum, lauk og osti og hin með hakki bygggrjónum, grænmeti og osti. Unga fólkið var seint fyrir því það hafði verið að passa hálfbróður hans en það gerði lítið til við biðum bara og héldum pizzunum heitum. Í eftirrétt var heimatilbúinn ís og kláraðist hann á augabragði, Davíð Steinn var alveg sérlega lystugur á ísinn þótt hann hefði sporðrennt tveimur pizzasneiðum. Hann fær sér sjaldan tvisvar á diskinn en hann var greinilega svangur þarna...

Á laugardaginn fylgdist ég með tímatökum í formúlunni og tékkaði á stöðunni á textavarpinu hvernig gekk hjá Jóni Arnari í tugþrautinni. Í gær var þetta sama upp á teningunum nema hvað keppnin í formúlunni fór fram. Heimsmeistarinn byrjaði í 5. sæti á rásstað og lauk keppni í þriðja sæti. Raikkonen varð annar í mark og jók aftur munin í stigakeppninni milli þeirra svo þetta heldur áfram að vera verulega spennandi. Maður dagsins var samt Montoya sem byrjaði þriðji en vann keppnina og er það í fyrsta skipti í um tuttugu ár sem Williams-liðið á mann efst á palli á þessari skemmtilegu braut í Mónakó. Og Jón Arnar varð örugglega þriðji þrátt fyrir að vera um 300 stigum frá sínum besta árangri.

Seinni part dags skruppum við í heimsókn á Bakkann og er við komum til baka fór ég og leigði tvær spólur: Í skóm drekans og The tuxican (held að þetta sé skrifað svona) með Jackie Chan. Ég mæli með þeim báðum og þá sérstaklega fyrri myndinni.