Rúmur mánuður

Það er alltaf eitthvað um að vera í kringum mig en samt hef ég leyft tímanum að þjóta hjá án þess að setja niður staf um eitt eða neitt af því. Ég er mikið búin að lesa, prjóna, labba, synda, pottormast og fara á hina og þessa viðburðina, hitta vinkonur og fleira og fleira.. Og svo er ég búin að gera eitt tvisvar sinnum sem ég hef aldrei gert áður. Var við það að brotna saman í vinnunni um daginn, ekki alveg viss nákvæmlega út af hverju en ákvað að prófa að fá að tala við sálfræðing. Ferlið var þannig að ég lét mannauststjóra og framkvæmdastjórann minn vita að ég væri ekki alveg að fúnkera og að þegar samstarfstarfsfólki mínu væri farið að líða illa í kringum mig þá þyrfti ég að athuga minn gang. Þetta var fyrir páska. Tveim dögum eftir að ég sendi þessi skilaboð hitti ég mannauðsstjóra og talaði við hana í rúma klukkustund, beygði aðeins af fyrstu mínúturnar sem er frekar ólíkt mér. Við, mannauðsstjórinn, ákváðum í sameiningu að ég myndi fara og bera mig upp við trúnaðarlækni fyrirtækissins morguninn eftir en hún sendi mér líka rafrænt bréf á einkanetfangið mitt með alls konar tillögum. Hitti lækninn strax morguninn eftir og við ákváðum að ég skildi prófa að tala við sálfræðing. Læknirinn tók niður gsm-númerið mitt og tveim dögum seinna hafði sálfræðingurinn samband og gaf mér tíma síðasta mánudaginn í apríl. Mér skilst að vinnan mín greiði fyrir allt að 10 tíma. Ég fékk líka að ráða því að hafa það þannig að ég tæki mér heilan veikindadag fyrir þennan eina tíma. Fyrsta viðtaliið gekk bara vel, fannst gott að fá tækifæri til að velta upp og tala um ýmsa hluti. 50 mínútur voru afar fljótar að líða og okkur kom saman um að hittast aftur. Sá tími var í gær og fékk ég að hafa þetta eins, taka heilan veikindadag og ráðstafa honum að vild. Fór í sund í gærmorgun og hellti upp á kaffi þegar ég kom heim upp úr klukkan tíu. Sálfræðitíminn var klukkan eitt. Það fór á sama veg, 50 mínútur voru fljótar að líða og mér fannst ég ekki vera búin að tala út eða finna alveg afhverju mér leið svona illa og hafði allt á hornum mér í vinnunni fyrri partinn í apríl. Það getur vel verið að það sé fleira en eitt og meira en tvennt sem er að naga mig að einhverju leyti. En á meðan mér finnst það gera mér gott að tjá mig við fagmenntaðan einstakling ætla ég að þyggja það að taka nokkra tíma enn.

Nagladekkin komin á dekkjahótel

Það fór eins og mig grunaði, ég dvaldi fyrir austan alveg framyfir kvöldfréttir og kvöldmat. Upp úr tvö hrærði ég í pönnsur. Pabbi ákvað að fá sér göngutúr á meðan og fór alla leið í búðina til að kaupa rjómapela. Skrapp aðeins til Möggu og Sævars í Nestúnið eftir pönnsukaffið. Þar voru þau úti á palli ásamt tveimur börnum sínum, tengdasyni, gesti (núverandi bónda á Helluvaði), dóttur hans og þremur barnabörnum. Sátum ekki lengi útivið. Dóttir þeirra hjóna og hennar fjölskylda búa í bænum og þegar sonur þeirra var orðinn úrvinda og farinn að biðja um að fara heim kvöddu þau. Við Magga sátum svo í góða stund inni í stofu hjá henni og spjölluðum um lífið og tilveruna.

Við pabbi ákváðum að ég skyldi taka sumardekkin með mér í bæinn, sóttum þau í skúrinn upp úr klukkan sex og settum tvo hjólbarða í skottið og tvo afturí. Ég fékk að sjá um matinn. Steikti þorsk og hafði kartöflur, gulrætur og lauk með. Um það leyti sem Landanum lauk kvaddi ég pabba og dreif mig heim. Fékk ekki stæði í Drápuhlíðinni en fann ágætis stæði í Blönduhlíðinni.

Fór gangandi í vinnuna í morgun og þegar ég kom heim aftur ákvað ég að keyra við hjá hjólbarðaþjónustu N1 við Fellsmúla og athuga hvort þeir gætu ekki umfelgað, sett sumardekkin undir og geymt fyrir mig nagladekkin. Maðurinn í afgreiðslunni sagði að það væri amk klukkutíma bið en féllst á að taka bíllykilinn og fá hjá mér símanúmer á meðan ég tæki smá göngutúr. Ég kíkti aðeins í A4, Rúmfatalagerinn og Hagkaup. Þegar ég tók upp símann til að athuga með hvað tímanum liði sá ég að ég hafði misst af símtali, nokkrum mínútum áður en það var ekki einu sinni liðinn nema uþb hálftími. Borgaði rúm 15 þúsund fyrir umfelgun og hálfs árs hótelgeymslu og fór svo beint í sund.

Á Hellu

Aðra helgina í röð er ég komin í sveitasæluna á Hellu og það er ljóst að hér verð ég til morguns og líklega alveg frameftir degi þá og jafnvel fram á kvöld. Var komin austur rétt upp úr klukkan tvö. Eftir kaffi, um fjögur, skrapp ég með nokkrar bækur til nöfnu minnar (vinkonu mömmu) og mömmu eins bekkjarbróður míns í grunnskóla. Þar kom vel á vondann. Hún var heimavið að endurlesa og langt komin með eina bók eftir Camillu Läckberg og var farin að spá í hvað hún ætti að lesa í kvöld og næstu daga. Hún ákvað að taka til skoðunnar allar fjórar bækurnar sem ég var með, tvær eftir Lizu Marklund og aðrar tvær eftir Boris Akunin. Stoppaði hjá henni í hátt í tvo tíma.

Pabbi notaði tækifærið og fór í sinn nýlega daglega göngutúr á meðan ég var í þessari heimsókn. Á fimmtudaginn var labbaði ég í fyrsta skipti til og frá vinnu síðan í haust og sama dag sá pabbi að það var orðið vel göngufært fyrir eldri borgara með staf. Strætókortið mitt rann úr gildi eftir 2. apríl sl. og þann 3. fór ég á bíl í vinnuna í fyrsta skipti síðan fyrsta virka daginn á þessu ári. Hætti vinnu fyrir hálfþrjú þann dag og byrjaði á því að sækja mér nýja lykil fyrir fyrirtækjabankann v/hússjóðs Drápuhlíðar 21. Úr bankanum fór ég beint í sund og svo kom ég við í Krónunni við Nóatún á leiðinni heim. Var komin heim rétt fyrir fimm. Davíð Steinn tjáði mér að hann ætti að taka vakt frá klukkan sex til klukkan tíu á N1 í Fossvogi milli Reykjavíkur og Kópavogs. Það eru aðeins strætóstoppistöðvar á Kringlumýrarbraut við Kringluna og svo við Hamraborg. Það var boðaður saumaklúbbur hjá mér þetta kvöld um átta. Ég ákvað að hringja í þá sem býr í húsbílnum sínum í Moso og bjóðast til að sækja hana í fyrra fallinu og bjóða henni í mat. Hún þáði það með þökkum. Davíð Steinn var mættur á vaktina ca tíu mínútum fyrir sex og uþb tuttugu mínútum seinna var ég kominn upp í Mosó. Við Lilja vorum komnar í Drápuhlíð um hálfsjö, sáum Odd Smára tilsýndar en hann hafði verið kallaður á aukavakt. Bauð Lilju upp á steikta þorskhnakka með kartöflum. Hnakkana fékk ég hjá einni sem vann með mér á kortadeildinni í meira en tíu ár. Hennar maður er vélstjóri á sjó og kemur stundum með þorsk, ýsu og eða þorskhnakka í tíu kílóa öskjum. Ég keypti af þeim tíu kíló á mánudagskvöldið var og skipti þeim niður í þónokkra frystipoka með tveimur flökum í.

Í gær skráði síminn á mig alls fjóra göngutúra. Til og frá vinnu og svo skrapp ég gangandi í Lífspekifélagið og var mætt rétt fyrir átta og komin heim aftur upp úr klukkan hálftíu eftir fróðlegan fyrirlestur sem var m.a. um ffh, fljúgandi furðuhluti.

Vinnuvikulok og bráðum mánaðamót

Ég er tiltölulega nýkomin heim úr Lífspekifélaginu. Þar hélt Þórarinn Friðriksson fyrirlestur sem bar yfirskriftina: Í minningu vinar og gelísk áhrif. Efnið var mjög áhugavert og vel flutt. Þórarinn sagði svo frá því að það væri að koma út bók sem hann tók saman um gelísk orð í íslenskunni. Eftir erindið skrapp ég aðeins upp á efri hæðina, fékk mér kaffibolla og kleinu og spjallaði við nöfnu mína sem var með erindi um spring forest qi gong í félaginu fyrir nokkrum vikum.

Snjór

Það var snjókoma úti þegar ég trítlaði út á strætóstoppistöð á leið í vinnuna um hálfátta í morgun. Þétt snjókoma á köflum. Kom heim aftur úr vinnu rétt fyrir fjögur með strætó í ágætisveðri. Staldraði stutt við heima. Hringdi í pabba og tók svo til sunddótið, dall undir fisk og kúst til að sópa af bílnum. Eftir að hafa sópað af bílnum lá leiðin í Fiskbúð Fúsa og keypti mér nætursaltaða ýsu í soðið. Síðan lá leiðin í Laugardalinn og tók uþb klukkutíma rútínu í þann kalda, laugina og gufuna.